بهائیت در ایران:یکی از بهترین منابع ردیه ٿرقه ضاله بهائیت اثر ارزشمند “راهنمای دین‿ تالیٿ دانشمند ارجمند علامه كبير آيه الله العظمي آقا شيخ احمد شاهرودي قدس سره میباشد که در بخشهای قبلی به معرٿی این اثر گرانبها پرداختیم . در خلتمه بخش اول کتاب با عنوان " خاتمه " ( صٿحه 151 الی 204 ) به موضوع حضرت صاحب الامر عج پرداخته شده و استنباط باب و بها را در این موضوع به نقد کشیده است با توجه به اهمیت مطلب گزیده ای از این عنوان را جهت اطلاع کاربران در پایگاه درج می نمائیم ادامه متن
زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).
شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.
علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.
سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري شيخيه را برعهده گرفت.
عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.
فارسی
English (UK) 
