بهائیت در ایران:استعمار و دشمنان اسلام براي شكستن اقتدار روحانيت شيعه و به تبع آن تسلط بر منابع مهم كشورهاي اسلامي با به وجود آوردن دو حزب به نام هاي حزب بهائي و حزب صهيونيسم برنامه هاي تسلط بر ممالك اسلامي را ريختند و براي همين است كه دولت عثماني به بهانه ترك درگيري، بهاء الله را به ٿلسطين انتقال مي دهد تا بتواند در آينده كشوري را كه هدٿش شكست شيعه است به وجود آورد و رهبران اين دو حزب به طور كلي به عواملي در خدمت دولت هاي استعمارگر مبدل شدند. ادامه متن
زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).
شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.
علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.
سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري شيخيه را برعهده گرفت.
عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.
فارسی
English (UK) 
