بررسی کارنامه فرقه بهاییت در ایران از قاجار تا اصلاحات

از انگلیس تا صهیونیسم

بهائیان در دوران سازندگی و اصلاح‌طلبی نیز تلاش بسیاری برای تسلط بر حوزه های مهم اقتصادی و افزایش پیروان خود داشتند. عمده فعالیت اقتصادی این فرقه در حوزه هایی نظیر واردات لنز عینک، صنایع اپتیک، بهداشتی و آرایشی، صنایع شیمیایی و سموم کشاورزی، ساخت آسانسور، دوربین مداربسته، سیمان و شرکت های بزرگ ساخت چرخ خیاطی می‌باشد.

فرقه بهائیت منشعب از بابیت می باشد که ابتدا در ایران شکل گرفت. ریشه هر دو  فرقه بابیت و بهائیت به فرقه شیخیه برمی گردد که شیخ احمد احسائی در قرن یازده ه. ق در عربستان بنا نهاده بود. بهائیت یکی از فرقه های سابقه دار در ایران است که میرزا حسین علی نوری معروف به بهاءالله (۱۸92-۱۸17) موسس آن می باشد. مهمترین کتاب های او اقدس و ایقان بود. طبق آیین این فرقه، بنیانگذار بهائیت جدیدترین فرستاده الهی در ادامه پیامبران پیشین چون حضرت ابراهیم، موسی، عیسی و بالاخره حضرت محمد(ص) می باشد.
در واقع بهائیان ادعای نفی خاتمیت پیامبر اسلام را دارند و بر الهی بودن فرقه خود تاکید می‌کنند. از زمان شکل‌گیری این فرقه، روحانیت تشیع بهائیان را گروهی بدعت‌گذار و دارای انحراف اعتقادی می دانستند که مکتب آنها بر مبنای هیچ بنیاد دینی و کتاب آسمانی نمی‌باشد. پایگاه و مرکز اصلی بهائیان در فلسطین اشغالی و شهر حیفا می باشد. بهائیان دنیا به صورت تشکیلاتی اداره می شوند. در راس تشکیلات بهائیت، بیت العدل که عالی ترین مقام قانون گذاری و مسئول اداره‌ امور جامعه‌ بهائی است، قرار دارد و پس از بیت‌العدل در حیفا، محافل قاره ای، ملی و محلی با ترکیبی 9 نفره عهده‌دار امور اداری و اعتقادی بهائیان می‌باشند.

بهائیت در ایران
بهائیان در ضمن اعتقاد به جهان‌وطنی یکی از کشورهای هدف فعالیت خود را ایران قرار داده و علی‌رقم مخالفت حکومت جمهوری اسلامی با فعالیت این فرقه و همچنین ناهماهنگی دستورالعمل‌های این تشکیلات با اعتقادات اسلامی اکثریت ملت ایران، اصرار بر فعالیت و گسترش این فرقه در ایران دارند. بهائیان برای افزایش پیروان خود و کسب جایگاهی مهم و تعیین‌‌کننده در ایران تا به حال سیاست‌های مختلفی را در دستور کار تشکیلات خود قرار داده‌اند. از جمله این سیاست ها می توان به تسلط بر گلوگاه های مهم اقتصادی، بهره‌گیری از کمک کشورهای غربی، مظلوم‌نمایی برای کسب حمایت بیشتر و استفاده از رسانه ها و فضای مجازی برای جذب پیرو و زیر سوال بردن نظام اشاره نمود. بهائیان تمامی این سیاست‌ها و ترفندها را از صهیونیست‌ها الگوبرداری نموده اند. در واقع صهیونیست ها با استفاده از همین ترفندها توانستند کشوری جعلی تشکیل دهند و بعد از آن به انواع جنایت ها برای تحکیم پایه های لرزان رژیم خود روی آوردند و این روند تا به امروز نیز ادامه دارد.

1. تسلط بر گلوگاه های مهم اقتصادی
یکی از سیاست‌های مهم و دائمی بهائیان در حوزه اقتصادی این بوده است كه نبض سیستم اقتصادی كشور را در زمینه‌های مهم و بنیادی در اختیار داشته باشند. از زمان تشکیل بهائیت، این فرقه دو دوره طلایی در تسلط بر منابع اقتصادی و کسب سودهای کلان تجاری داشته است. در دوران پهلوی آنها به پست¬های مهم سیاسی، اقتصادی، نظامی و اداری دست یافتند. از شخصیت¬های مهم بهائی در آن دوران می¬توان به هویدا (که حدود 13 سال  نخست وزیر بود) هژبر یزدانی، کریم ایادی، حبیب ثابت و... اشاره نمود.
بهائیان در دوران سازندگی و اصلاح‌طلبی نیز تلاش بسیاری برای تسلط بر حوزه¬های مهم اقتصادی و افزایش پیروان خود داشتند. عمده فعالیت اقتصادی این فرقه در حوزه¬هایی نظیر واردات لنز عینک، صنایع اپتیک، بهداشتی و آرایشی، صنایع شیمیایی و سموم کشاورزی، ساخت آسانسور، دوربین مداربسته، سیمان و شرکت¬های بزرگ ساخت چرخ خیاطی می‌باشد.
از سیاست های اقتصادی دیگر بهائیان می توان به تشکیل شرکت های هرمی(1) اشاره نمود که سود سرشاری را نصیب آنها کرده است. آنها با سود حاصل از اقدامات اقتصادی به ترویج بهائیت در سطح کشور و جذب پیروان جدید اقدام می نمایند. همچنین طبق احکام بهائی آنها باید بخشی از منابع مالی خود را در اختیار رأس تشکیلات که همان بیت‌العدل در اسرائیل می باشد، قرار دهند.
قدرت گرفتن بهائیان و افزایش توان تاثیرگذاری آنها در زمینه های مختلف می تواند جمهوری اسلامی را با معضلات بی شماری مواجه نماید. قدرت‌یابی آنها در اقتصاد باعث می‌شود که آنها در مقاطع حساس در پی ضربه‌زدن و زمین‌گیر کردن اقتصاد باشند. به عنوان نمونه، اعتصاب طلا فروشان در سال 1389 در برخی استان‌های كشور خصوصاً در تهران به دست جریان بهائیت هدایت می شد. به نظر می رسید اعتصاب آن سال یک تست میدانی برای کلید زدن اعتصابات سایر اصناف در زمان اجرای قانون هدفمندی یارانه ها بود.

2. مظلوم نمایی برای کسب حمایت
یکی از سیاست های همیشگی فرقه بهائیت اقدام به مظلوم‌نمایی برای کسب حمایت کشورهای غربی، نهادها و سازمان های بین‌المللی می باشد. مظلوم‌نمایی یرای کسب امتیاز از سیاست هایی هست که با الگوبرداری از صهیونیست ها در دستور کار بهائیان قرار گرفته است. در طول چند دهه گذشته یهودیان صهیونیست با استفاده از این ترفند تلاش نموده اند تا بسیاری از اعمال و کارهای خلاف خود را توجیه نمایند.
فرقه بهائیت به صورت همیشگی گزارش‌هایی از به اصطلاح نقض حقوق شهروندان بهائی در ایران تهیه و تحت عنوان «روزشمار نقض حقوق شهروندان بهایی» منتشر می‌نماید. آنها با این مظلوم نمایی ها اهدافی همچون تخریب وجهه اسلام و انقلاب اسلامی، سرپوش گذاشتن بر ضعف های عقیدتی خود، توجیه جنایت ها و خیانت های خود در ایران و جهان اسلام، جذب نیرو و جلب توجه جهانیان و امکانات مختلف مجامع بین‌المللی برای  تحت فشار قرار دادن جمهوری اسلامی ایران را دنبال می کنند.

3. بهره گیری از حمایت کشورهای خارجی
یکی دیگر از سیاست های بهائیان بهره گیری از حمایت کشورهای غربی برای رشد و گسترش این فرقه می باشد. تشکیلات بهائیت اساساً با کمک دولت های غربی بنیان‌گذاری شد، در دامان بیگانگان رشد یافت و بدون حمایت آنها قادر به ادامه حیات نمی باشد. در واقع ارتباط بهائیان و کشورهای غربی ارتباطی است که دارای نفع متقابل است، زیرا از یک سو آنها می توانند با کمک کشورهای غربی، زمینه رشد و گسترش فرقه خود را فراهم سازند و از سوی دیگر  کشورهای غربی با استفاده از بهائیان و بزرگ‌نمایی مواضع آنان، می توانند نظام ایران را به نقض حقوق بشر متهم نمایند تا با قرار دادن جمهوری اسلامی در موضع دفاعی به اهداف خود دست یابند. از مهمترین حامیان بهائیان می توان به رژیم صهیونیستی، آمریکا و انگلستان اشاره نمود.
در این میان اسرائیل ارتباط فوق‌العاده نزدیک و استراتژیکی با بهائیان دارد. مهم‌ترین مکان‌های مذهبی و تشکیلاتی بهائیان در فلسطین اشغالی قرار گرفته است که تشکیلات بیت العدل در حیفا و قبر بهاالله در عکا از جمله آنهاست. از مهمترین اهداف اتحاد بهائیان با صهیونست‌ها، تقابل با مسلمانان بویژه نظام جمهوری اسلامی و روحانیت تشیع می باشد.
تلاش برای تاثیرگذاری بر سازمان‌های بین‌المللی از دیگر سیاست های بهائیان است که این فعالیت را با کمک دولت های غربی انجام می دهند. نکته جالب توجه اینکه حتی سازمان‌ ملل ‌متحد نیز در حمایت از این فرقه (با معرفی آنها به‌عنوان یک آئین الهی) قطعنامه‌ای صادر کرده است. در طول تاریخ تا به حال سابقه نداشته است که سازمانی بین‌المللی، ادیان الهی را تایید کرده باشد اما متاسفانه با کمک کشورهای غربی، این اتفاق در مورد فرقه بهائیت افتاده است.

 4.  فعالیت گسترده در عرصه مجازی و رسانه ها
در طول دو دهه اخیر، چندین شبکه برای تبلیغ و گسترش بهائیت تاسیس شده است. کانال‌های «تصویر ایران»، «پارس» و «اندیشه» از جمله این شبکه ها می باشند که به طور مستقیم به تبلیغ بهائیت می پردازند. نمونه دیگر فعالیت بهائیت در حوزه رسانه شبکه «ایران آریایی» است که جدیدا تاسیس شده و با دریافت بودجه مستقیم از بیت العدل وظیفه مظلوم نمایی برای بهائیان را عهده‌دار شده است.
از دیگر شبکه های تلویزیونی که تلاش دارند خود را مستقل نشان دهند ولی عملاً در چارچوب فرقه بهائیت فعالیت می نمایند شبکه «من‌و‌تو» و شبکه «بی‌بی‌سی» فارسی می باشد. شبکه بهائی من و تو حتی یکی از شرایط استخدام کارکنان خود را بهائی بودن قرار داده است و عملاً در پی براندازی نرم نظام اسلامی از طریق تغییر در سبک زندگی اسلامی‌-ایرانی جامعه می باشد. علاوه بر کانال و شبکه های تلویزیونی و رادیویی، باید به فعالیت صدها وب سایت در عرصه مجازی نیز اشاره نمود.
بهائیان در عرصه مجازی به شدت از کشورهای غربی کمک دریافت می نمایند و پیش برنده اهداف آنها در قبال جمهوری اسلامی می باشند. در واقع کشورهای غربی در قالب جنگ نرم در پی استحاله فرهنگی جامعه هستند و سعی می‌کنند تا سكولاریسم را وارد عرصه زندگی ایرانیان نمایند و از این طریق ضمن زمینه سازی برای ایجاد بحران مشروعیت، برای به چالش کشیدن نظام جمهوری اسلامی فرصت‌سازی کنند.

فعالیت فرقه بهائیت در ایران
از زمان تشکیل بهائیت، سیاست حکومت ها در قبال آنها را می توان به چندین دوره تقسیم بندی نمود. بهائیت در زمان قاجار شکل گرفت، در دوره پهلوی موفق به کسب موقعیت های سیاسی، نظامی، اقتصادی و فرهنگی شدند، با پیروزی انقلاب و در دهه اول جمهوری اسلامی فعالیت هایشان محدود شد ولی در دو دهه بعدی انقلاب با سیاست تساهل گرایانه دولت های سازندگی و اصلاحات فعالیت خود را در زمینه های مختلف از سرگرفتند تا اینکه توانستند در حوادث 88 نقش تاثیرگذاری را در اغتشاشات بازی کنند.

1. دوران قاجار و پهلوی؛ شکل‌گیری و گسترش
فرقه بهائیت در زمان قاجار تاسیس شد، در این دوران تعداد زیادی از سیاستمداران و اندیشمندان با انواع گرایش¬های سیاسی انتقاداتی جدی از بهائیت مطرح نمودند و به شدت مخالف قدرت گرفتن آنها بودند. از کسانی که در این دوران مخالف فرقه بهائیت بودند می¬توان به سیدجمال‌الدین اسدآبادی، آخوندزاده، طالبوف، امیركبیر، سپهسالار و اعتضاد السلطنه اشاره نمود. بنابراین بهائیان در دوره‌ قاجار موفقیت چندانی کسب ننمودند اما با این وجود تمام تلاش خود را کردند تا در حاشیه جامعه به گسترش فعالیت و پیروان خود بپردازند.
با روی کار آمدن پادشاهان پهلوی، سیاست نوسازی کشور براساس برداشت سطحی از الگوهای مدرنیستی غربی، تقابل با روحانیت شیعه و تاکید بر ایران باستان شکل گرفت. پادشاهان پهلوی تمام سعی خود را برای سکولار نمودن جامعه به کار گرفتند و میدان دادن به فرقه‌ ضد شیعه‌ بهائیت در زمینه های مختلف در راستای دست یابی به این اهداف بود. در این دوران، فعالیت های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بهائیان رشد چشمگیری داشت و بسیاری از بهائیان به مناصب و پست های حساس حکومتی رسیدند. حسین فردوست درباره تشکیلات بهائیان در حکومت محمد رضا پهلوی می نویسد:
«یکی دیگر از فرقه هایی که توسط اداره کل سوم ساواک با دقت دنبال می شد، بهائیت بود. شعبه مربوط بولتن های نوبه ای (سه ماهه) تنظیم می کرد که یک نسخه از آن از طریق من (دفتر ویژه اطلاعات) به اطلاع محمدرضا می رسید. این بولتن مفصل تر از بولتن فراماسونری بود. اما محمدرضا از تشکیلات بهائیت و به خصوص افراد بهائی در مقامات مهم و حساس مملکتی اطلاع کامل داشت و نسبت به آنها حسن ظن نشان می داد. اصولاً رضاخان نیز با بهائیت روابط حسنه داشت تا حدی که اسدالله صنیعی را، که یک بهائی طراز اول بود، آجودان مخصوص محمدرضا کرد. صنیعی بعدها بسیار متنفذ شد و در زمان علم و حسنعلی منصور و به خصوص هویدا به وزارت فرهنگ و وزارت خواربار رسید»(فردوست، 1369).
سیاست های حمایتی محمدرضا پهلوی از بهائیان باعث مخالفت های جدی مردم و روحانیت گردید. امام خمینی(ره) قبل از انقلاب با درک قدرت گرفتن بهائیان، در چندین نوبت نسبت به سیاست حکومت پهلوی در پشتیبانی از این فرقه واکنش نشان دادند. ایشان در سال ۱۳۴۱ خطر نفوذ و گسترش بهائیت را این گونه متذکر می شوند:
«اینجانب حسب وظیفه شرعیه به ملت ایران و مسلمین جهان اعلام خطر می كنم، قرآن كریم و اسلام در معرض خطر است. استقلال مملكت و اقتصاد آن در معرض قبضه صهیونیست هاست كه در ایران به حزب بهائی ظاهر شدند و مدتی نخواهد گذشت كه با این سكوت مرگبار مسلمین، تمام اقتصاد این مملكت را با تایید عمال خود قبضه می كنند و ملت مسلمان را از هستی در تمام شئون ساقط می كنند» (موسسه تنظیم و نشر آثار امام، 1378).
همچنین امام در سال 1342 راجع به ارتباط بهائیت با رژیم صهیونیستی فرمودند:
«آقایان باید توجه فرمایند كه بسیاری از پست های حسابی به دست این فرقه است كه حقیقتاً عمال اسرائیل هستند. خطر اسرائیل برای اسلام و ایران بسیار نزدیك است. پیمان با اسراییل در مقابل دول اسلامی یا بسته شده یا می شود. لازم است علمای اعلام و خطبای محترم سایر طبقات را آگاه فرمایند كه در موقعش بتوانیم جلوگیری كنیم. امروز روزی نیست كه به سیره سلف صالح بتوان رفتار كرد. با سكوت و كناره‌گیری همه چیز را از دست خواهیم داد» (موسسه تنظیم و نشر آثار امام، 1378).

2. دوران جمهوری اسلامی؛ از سیاست برخورد تا سیاست تحبیب
با پیروزی انقلاب و روی کار آمدن جمهوری اسلامی، فعالیت بهائیان به شدت محدود گردید. دولتمردان ایران اسلامی با آزادی عمل آنها بدلیل ماهیت انحرافی فرقه شان و وابستگی آنها به کشورهای غربی و اسرائیل مخالف بودند.
در اوایل سال 1362، دادستان کل انقلاب اسلامی از دستگیری تعدادی از بهائیان به جرم جاسوسی برای بیگانگان در جنگ تحمیلی خبر داد و هرگونه فعالیت تشکیلاتی آنها را در ایران ممنوع و عضویت در فرقه  بهائیت را جرم اعلام نمود. پس از این اتفاقات رونالد ریگان، رئیس جمهور آمریکا، ضمن حمایت از افراد دستگیر شده برخورد دادستانی انقلاب با بهائیان را محکوم نمود. امام در پاسخ به رئیس جمهور آمریکا فرمودند:
«اگر ایشان (ریگان) این مسائل را نمی گفت، خوب گاهی اذهان ساده احتمال می‌دادند كه خوب این‌ها هم یك مردمی هستند كه ولو اعتقاداتشان فاسد است، لكن مشغول كار خودشان هستند ... اگر این‌ها جاسوس نیستند شما صدایتان در نمی‌آمد. شما برای خاطر این‌ كه این‌ها یك دسته‌ای هستند كه به نفع شما هستند(اعتراض كردید)... بهائی‌ها یك مذهب نیستند، یك حزب هستند، یك حزبی كه در سابق انگلستان پشتیبانی آن‌ها را می‌كرد و حالا هم آمریكا دارد پشتیبانی می‌كند( موسسه تنظیم و نشر آثار امام، 1378).
بهائیان در زمان رحلت امام نه تنها هیچ احساسی همدردی نسبت به هموطنان خود نداشتند بلکه اقدام به خوشحالی نمودند و تصور می¬کردند که با فوت ایشان نظام اسلامی سقوط خواهد کرد. چنانکه یکی از کسانی که بعداً از بهائیت رویگردان شد در کتاب خاطرات خود می‏نویسد:
«در جریان رحلت حضرت امام که تمام ملت ایران عزادار بودند بهائیان در ضیافت‏ها و محافل خود جشن می‏گرفتند و به هم تبریک می‏گفتند و اگر آن‏ها به‏صورت آشکار جشن نمی‏گرفتند از ترس مردم بود»(رئوفی، 1387).
با روی کار آمدن دولت هاشمی رفسنجانی و خاتمی شاهد تغییر برخی سیاست‌های اقتصادی و سیاسی دولت بودیم. به عبارت دیگر سیاست تساهل و تسامح در دولت های سازندگی و اصلاحات خواسته یا ناخواسته سبب شد که فضای تنفسی برای بهائیان بوجود آید. تشکیلات بهائیت در این دوران توانست مشابه دوران پهلوی در حوزه اقتصادی قدام به سرمایه‌گذاری‌های کلان نموده و سودهای فراوان بدست آورد و به تبع آن با فعالیت‌های فرهنگی اقدام به جذب پیرو برای فرقه خود نمایند. این سیاست در زمان خاتمی با شدت بیشتری دنبال شد. در این دوران، برخی از احزاب اصلاح طلب تلاش فراوانی کردند برای مقابله با روحانیت و ترویج ایدئولوژی های مدرنیستی و ناسیونالیستی با مطرح نمودن شعار ایران برای همه ایرانیان فضا را برای رشد فرقه های مختلف از جمله بهائیان مهیا سازند.
بهائیان در سال 1380، دو طرح فرهنگی و اقتصادی را همزمان شروع نمودند. طرح فرهنگی تبلیغی روحی برای تربیت مبلغ و طرح اقتصادی فعالیت شرکت گلدکوئیست بود که برای اولین بار وارد کشور ایران شد و هر دوی این جریان¬ها در یک سال و از یک شهر یعنی شیراز به راه افتاد.
همراستا با آزادی فعالیت بهائیان در زمینه اقتصادی و فرهنگی برخی چهره¬های اصلاح‌طلب نیز تمام تلاش خود را نمودند تا با اظهارنظرهایی، مقدمات رفع حساسیت نظام نسبت به بهائیان را فراهم نمایند و زمینه را برای فعالیت عادی آنها در جامعه فراهم نمایند. از جمله این افراد می¬توان به منتظری، جمیله کدیور و سعید رضوی فقیه اشاره نمود.
در سال 1387 منتظری بیان نمود که بهائیان از آن جهت که اهل این کشور هستند حق آب و گل دارند! و از حقوق شهروندی برخوردار می باشند. آنها همچنین باید از رافت اسلامی که مورد تاکید قرآن و اولیا دین است بهره مند باشند. جمیله کدیور، مشاور امور زنان کروبی، نیز در انتخابات سال 1388 از بهائیان ایران به عنوان شهروندان ایرانی یاد کرد و گفته بود که بهائیان به عنوان شهروندان ایران دارای حقوقی هستند که باید دولتمردان به این حقوق احترام بگذارند و آن را به رسمیت بشناسند.
با توجه به حاکم بودن دیدگاه های سکولار بر برخی گروه های اصلاح طلب، آنها تلاش فراوانی نمودند تا بحث بهائیان را از یک موضوع امنیتی و سیاسی به یک موضوع و اختلاف فرهنگی در جمهوری اسلامی تقلیل دهند. استراتژی اصلاح‌طلبان در حمایت از فرقه بهائیت و دیگر گروه‌های معاند به این دلیل بود که طیفی از مخالفان نظام را گردهم جمع نموده و  با استفاده از منابع مالی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی به مقابله با ایدئولوژی و جریانات رسمی نظام بپردازند.

نقش بهائیان در فتنه 88
پر و بال دادن اصلاح طلبان به بهائیان و زمینه‌سازی برای فعالیت آزادانه آنها باعث شد تا آنها تشکیلات منسجمی را بوجود آورند آن چنان که در فتنه 88 نقش مهمی را در ایجاد اغتشاش و بحران بازی نمودند و به یکی از سرپل های ارتباط نیروهای فتنه با دولت های خارجی تبدیل شده بودند. در این اتفاقات بیت‌العدل مستقیماً به حمایت از آشوب های خیابانی پرداخت و با ورود به فاز سیاسی و صدور اعلامیه هایی رسمی تلاش گسترده ای را برای به چالش کشیدن نظام آغاز نمود. بهائیان نقش فعالی در حوادث روز عاشورا (6دی88) که به بسیاری از مقدسات اسلامی توهین شد، ایفا نمودند. بسیاری از هتک حرمت ها به ساحت مقدس امام حسین(ع) در این روز از سوی بهائیت هدایت می شد.
در واقع، بهائیان نه تنها حساب ویژه ای بر روی اتفاقات و حوادث بعد از انتخابات برای ساقط کردن نظام ایران باز کرده بودند، بلکه برای جایگزینی و قبضه قدرت نیز تدارک جدی دیده و در این مسیر تایید و حمایت کشورهای غربی را نیز کسب کرده بودند. در این باره می توان به صحبت های «ایرج ناصر»، تبعه ایرانی مقیم پاکستان و مسئول دفتر بهائیت شهر راولپندی، اشاره نمود که گفته بود:
«ما [بهائیان] عناصر تحصیل کرده و متمول زیادی در داخل و خارج از ایران داریم که می توانند در صورت سقوط حکومت ایران، زمام امور را در دست بگیرند و کشورهای خارجی نیز از آنها حمایت خواهند کرد».
نکته مهم این است که اصلاح‌طلبان از دوران دوم خرداد استراتژی خود را بر این مبنا گذاشته بودند که مرزهای هویتی خود را با گروه های سکولار و فرقه های ضاله بسیار کمرنگ نمایند. آنها با این سیاست در پی این بودند که بتوانند این عناصر را در جبهه خود جذب دهند تا با استفاده از امکانات آنها بتوانند اهداف خود را در مقابل نظام پیش ببرند. این استراتژی در ایام انتخابات و در زمان درگیری های خیابانی به شدت تقویت می شد. سران فتنه در این مدت تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا از هرگونه کلمه و بیانی که منجر به اختلاف در صف آشوب‌گران و ریزش طرفداران شان گردد پرهیز نمایند. آنها با این استراتژی به عناصر ضدانقلاب از جمله بهائیان این پیام را ارسال می نمودند که در صورت همیاری آنها و سقوط نظام جایگاه ویژه¬ای در جامعه و دولت آینده ایران خواهند داشت و به همین دلیل این گروه¬ها با تمام وجود و امکانات پا به میدان گذاشته بودند.

لزوم مقابله با بهائیان
همان طور که گفته شد بهائیان دارای تشکیلات منسجمی هستند که بیت العدل در حیفا در بالاترین جایگاه آن قرار گرفته است و بهائیان موظف هستند کمک‌های مالی خود را به آنها تحویل دهند و از سیاست های این نهاد پیروی نمایند. در واقع خط دهنده اصلی به بهائیان، تشکیلات بیت‌العدل در فلسطین اشغالی است و بر همین اساس فرقه بهائیت در داخل ایران تابع محض و بازوی کشورهایی مثل اسرائیل و آمریکا برای ضربه زدن به نظام می باشد.
بهائیان فعالیت خود را در چندین جبهه  بطور هماهنگ علیه نظام متمرکز نموده اند. آنها با حمایت کشورهای خارجی به شدت دنبال فعالیت شبکه ای و تشکیلاتی، حضور گسترده در عرصه مجازی، فعالیت جدی در اقتصاد و کارهای تبلیغی برای افزایش پیروان خود و تاثیرگذاری در ترکیب جمعیتی ایران هستند تا در زمان مناسب به نظام ضربه بزنند و هدف نهایی شان براندازی تفکر شیعی حاکم در جمهوری اسلامی است. با توجه به مسائلی که گفته شد می توان به این نتیجه رسید که چشم پوشی یا ساده گرفتن فعالیت های این فرقه می تواند خطرات جدی را متوجه امنیت ملی نماید و  لطمات جبران ناپذیری را به مملکت و نظام تحمیل نماید.
برای مقابله با بهائیان باید استراتژی چند بعدی را به کار گرفت. در واقع باید ترکیبی از روش‌های سیاسی و امنیتی، اقتصادی، فرهنگی و قضایی در دستور کار نهادهای جمهوری اسلامی قرار گیرد. هماهنگی این سیاست ها و پیشبرد دقیق کار شاید نیاز به این داشته باشد که یک مرکز مشخص عهده‌دار این فعالیت گردد.
در حوزه سیاسی و امنیتی اقداماتی همچون مقابله با کشورهای حامی و طرفدار بهائی-ها، قطع ارتباط بهائیان داخل با کانون های بهائی در دیگر کشورها علی‌الخصوص با تشکیلات شان در اسرائیل، رصد همیشگی افراد، گروه ها، وب‌سایت ها، کانال ها و شبکه های بهائیان، آشکار نمودن روابط این گروه ها با بیگانگان برای اجتماع، رصد فعالیت مبلغین این فرقه و شناسایی شهرستان ها و گروه های اجتماعی که تاکید بیشتری بر جذب آن ها وجود دارد، تلاش برای افزایش اختلافات بین بهائی ها و اپوزیسیون با تاکید بر موارد اختلافی و جلوگیری از همگرایی آنها باید در دستور کار قرار گیرد.
 در حوزه اقتصادی بر شناخت حوزه های اقتصادی فعال بهائیان، رصد فعالیت افراد تاثیرگذار اقتصادی آنها، شناسایی شرکت های هرمی متعلق یا نزدیک به بهائیان، پیگیری وضعیت شرکای اقتصادی خارجی آنها، بررسی روش های ممکن و احتمالی برای ضربه زدن به اقتصاد کشور و راه های جلوگیری از اقدامات آنها باید تمرکز نمود.
 در حوزه فرهنگی نیز روشنگری و آگاهی بخشی راجع به فرقه بهائیت در قالب برنامه های آموزشی مختلف (محتوای تولید شده باید بر عهده یا با نظارت نهادهای مذهبی باشد)، تمرکز بر فضای وب و رسانه ها برای نشان‌دادن ماهیت سیاسی و فرهنگی این فرقه، تاکید بر تجربه کسانی که از این فرقه رویگردان شده اند و ملموس نشان دادن مصائب و مشکلات این فرقه که در صورت ورود سرمایه های معنوی خود را از دست می دهند و راهی بدون بازگشت را انتخاب نموده اند، می تواند از اقدامات تاثیرگذار باشد. در حوزه قضایی نیز برخورد با بهائیانی که به اسلام و منافع ملی کشور خیانت می کنند باید در دستور کار قرار گیرد.

نتیجه گیری
فرقۀ بهائیت در دوره قاجار و با حمایت کشورهای بیگانه به وجود آمد. در زمان پهلوی از جایگاه سیاسی، فرهنگی و اقتصادی مستحکمی برخوردار شد اما با وقوع انقلاب اسلامی، محدودیت هایی برای بهائیان وضع گردید. بعد از دوم خرداد آنها با استفاده از چراغ سبز اصلاح طلبان و فضای باز سیاسی، طرح تبلیغی روحی را برای افزایش پیروان خود به اجرا گذاشتند و در حوزه های اقتصادی نیز به سودهای کلانی دست یافتند. بهائیان در حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 1388، با توجه به تشکیلات و شبکه هایی که در اختیار داشتند، همگام با دیگر گروه های ضد انقلاب نقش فعالی را در اغتشاشات برعهده داشتند و حتی آلترناتیوهایی را برای جایگزینی نظام جمهوری اسلامی با کمک کشورهای غربی تهیه نموده بودند.
همچنین برخی از مبلغان فرقه بهائیت با استفاده از فضای بوجود آمده از آشوب‌های بعد از انتخابات، تبلیغات ضد دینی خود را افزایش دادند. حوزه فعالیت های تبلیغی این فرقه در مناطق مرزی (استان‌های خراسان رضوی و خراسان جنوبی) و در نقاطی از تهران، اصفهان، تبریز، كرمانشاه و شیراز بود. در واقع یکی از راهبردهای همیشگی بهائیان تلاش برای افزایش پیروان خود به هر طریق ممکن می باشد. بیت‌العدل به محفل ملی بهائی در ایران دستور داده است که با تبلیغات خویش تا سال2020، ده درصد از ایرانیان را بهائی سازند.
در نهایت این که با توجه به سابقه فعالیت های خیانت‌آمیز بهائیان و نزدیکی جدی آنها به رژیم صهیونیستی، آمریکا و انگلیس به نظر می رسد جمهوری اسلامی باید سیاست مشخص و مدونی برای رصد و برخورد با این گروه داشته باشد. این سیاست باید ترکیبی از روش های سیاسی و امنیتی، قضایی، اقتصادی و فرهنگی باشد. قطعاً با تدوین و اجرای درست این سیاست، کشورهای غربی یکی از بازوهای تشکیلاتی خود را برای ضربه‌زدن به نظام جمهوری اسلامی از دست خواهند داد.

پژوهشگر موسسه راهبردی دیده بان