دروغگوست.

علی محمد شیرازی در کتاب بیان فارسی باب شانزدهم از واحد هفتم صفحه 262 سطر 13 می نویسد: « أنّ الله قَد فَرَضَ عَلَی کُلِّ مَلَکٍ یَبعَثُ فِی دِینِ البَیَانِ أن لَا یَجعَلَ اَحَدٌ عَلَی أرضِهِ مِمَّن لَم یُدِن بِذَلِکَ الدِّین...» یعنی خداوند بر هر پادشاهانی که در آئین بیان برانگیخته می شود واجب کرده تا کسی را که به آئین مزبور عقیده ندارد، در سرزمین خود باقی نگذارد.

 وی همچنین در کتاب بیان عربی صفحه 31 سطر 8 می نویسد: « ثمّ التّاسع، مَن یَبعَثُ فِی ذَلِکَ الدِین مِن َ المَلِکِ یَبنِی بَیتَاً لِلّهِ عَلَی أبوَابِ خَمسَةِ ثُمَّ تِسعِین ثمّ فی تلقائه علی ابواب تسعین...» یعنی کسی که در این دین (دین بابی) به پادشاهی برسد، خانه ای برای خدا بنا کند که دارای پنج در باشد سپس نود در...

اما هنوز بیست سال از مرگ باب نگذشته و آئین باب قوت نگرفته و پادشاهان بابی ظهور نکردند حسینعلی نوری پیدا شده و قوانین مذکور را نقض کرده و خود را موعود کتاب بیان و من یظهره الله می نامد! پس این احکام مورد بحث که علی محمد صادر  کرده برای چه کسانی صادر شده و به چه درد می خورده است؟