اول :  از اسناد بهائیت : پیامبرخوانده‌ی بهائیان از شیعیان خواست که حتی اگر بهائی نمی‌شوند، حداقل دست از تشیع بردارند. آری؛ بی‌شک علت دشمنی پیشوایان بهائی با تشیع را می‌توان در پیروی از علماء و ظلم‌ستیزی مکتبی شیعیان دانست. (عبدالحمید اشراق خاوری، مائده آسمانی، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 129 بدیع، ج 4، ص 141.)

در جائی دیگر : پیامبرخوانده‌ی بهائیت در کتاب اشراقات خود، از شیعیان با عنوان «پست‌ترین حزب و امّت» یاد می‌کند.[اشراقات، ص 279] وی همچنین در یکی از الواح خود، سوگند یاد می‌کند: «حزب شیعه، از مشرکین از قلم أعلی در صحیفه حمراء مذکور و مسطور».[مائده آسمانی ج 4، صص 141-140] ولی‌امر بهائیان نیز از شیعیان ایران، به عنوان «ملّتی جاهل، متعصب و متوحش (وحشی)» تعبیر می‌کند که بهائیان، در چنگ آنان گرفتار هستند.[توقیعات مبارکه، ص 17] حال جالب است که بهائیت، تمامی توهین‌ها و جسارت‌های خود به شیعیان و مردم ایران را فراموش و دم از شیعه‌دوستی می‌زند!

دوم :  از رفتار بهائیت بعد از انقلاب :  در سال 62 پس از اعلام دادستانی انقلاب مبنی به ممنوع بودن فعالیت فرقه ضاله بهائیت به ظاهر تشکیلات بهائیت در یک اعلامیه توقف فعالیت محافل محلی و مرکزی در ایران را اعلام کرد اما :

الف ) در نامه‌ی سال 1387 تشکیلات بهائیت به دادستانی کشور به چشم می‌خورد، عملا وارد فاز مظلوم نمائی و سهم خواهی شد و البته با سابقه سیاه در حوزه شیعه ستیزی  ، ادعای شیعه‌دوستی کرد .

دوم در راستای جذب نیرو نقشه های ده ساله و طرح روحی را در دستور کار مبلغان خود که در شرایط جمهوری اسلامی ایران کلیه پیروان این فرقه محسوب میشدند قرار داد .

سوم :  ظاهرا تشکیلات بهائیت فراموش کرده اوج شیعه ستیزی این فرقه ضاله در سال 88 با توهین به شعائر اسلامی و امام سوم شیعیان و مقدسات شیعه  از سوی عوامل بهائیت در قالب معترضین به نتیجه انتخابات کلید خورد . شما فکر میکنید جامعه ایران این را خواهد بخشید که کسانی با هر پرچم و آرمی به سید و سالار شهیدان توهین نماید .

نکته :

الف ) با کدام  رفتار ادعای شیعه دوستی می نمائید . کشتار مردم شیعه از زمان پیدایش تا کنون و یا با القابی که رهبرناتتان نسبت به شیعه مذهبان بخوانید "  پست‌ترین حزب و امّت، مشرک، جاهل و متوحش و .... باز هم بگوئیم

ب   ) مگر تشکیلات بهائیت با ژست اطاعت از مقرارات حکومت اعلام توقف فعالیت در سال 62 را اعلام نکرد پس طرح روحی و تبلیغ و اعتراضات خیابانی کجای این توقف قرار میگیرد !

پی‌نوشت:
نامه‌ی سرگشاده جامعه‌ی جهانی بهائی به دادستان کل کشور، مورخ: 1387/12/14؛ به نقل از: جواد نوائیان، تارهای عنکبوت، مشهد: دفتر پژوهش مؤسسه‌ی فرهنگی هنری خراسان، 1394، ص 72.
حسینعلی نوری، اشراقات (الواح مبارکه، شامل اشراقات و چند لوح دیگر)، خط نستعلیق، افست از از چاپ سنگی، بی‌تا، ص 279.
عبدالحمید اشراق خاوری، مائده آسمانی، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 129 بدیع، ج 4، صص 141-140.
شوقی افندی، توقیعات مبارکه حضرت ولی امرالله، لوح قرن احباء شرق (نوروز 101 بدیع)، بی‌جا: مؤسسه ملّی مطبوعات امری، 123 بدیع، ص 17.

حامد