پیامبرخوانده‌ی بهائی از یک‌سو غیربهائیان را سنگ‌ریزه و پست دانسته و از سویی دیگر در حکمی، غیربهائیان را محروم از ارث بهائیان نموده است. با این حال آیا ادعای تساوی، چیزی جز شعار فریبنده در این فرقه است؟!

مبلّغین بهائی معتقدند  ما به برابری و برادری تمام انسان‌ها و لزوم حفظ حقوق‌شان باور داریم؛ چرا که پیشوای ما عبدالبهاء، یکی از تعالیم آیین بهائی را این‌گونه تبیین کرده است: «سادساً ( ششم) : مساوات (برابری) بين بشر است و اخوت تام (برادری تمام). عدل چنين اقتضا می‌نمايد كه حقوق نوع انسانی جميعاً محفوظ و مصون ماند و حقوق عمومی يكسان باشد و اين از لوازم ذاتيه‌ی هيئت اجتماعيه است».(1)
آیا با وجود تناقضات بیشمار در حوزه اصول 12 گانه بهائیت و بیش از آن تناقضات متعدد در گفتار و عمل رهبران بهائی باید  به تساوی و برابری تمام انسان‌ها در آئین بهائی باور داشت ؟ ، در حالی که پیامبرخوانده‌ی شما غیربهائیان را سنگ‌ریزه و پست دانسته است: «أحبائی هم لئالی الأمر و من دونهم حصاة الأرض... و واحد مِن هؤلاء عندالله خيرٌ مِن ألف ألف نفس من دُونهم (2)؛ دوستداران من مرواريد و غير ايشان سنگ‌ريزه‌های زمين‌اند... و هركدام از اين (بهاييان) نزد خدا بهتر از هزار هزار نفر از غير آن‌ها هستند».
برخی مبلغان توجیه میکنند که این از لحاظ مقامات معنویه وگرنه ما در عمل به برابری و مساوات کامل میان تمامی انسان‌ها با صرف‌نظر از نژاد و عقیده‌شان ملتزم هستیم؛ چرا که به فرموده‌ی عبدالبهاء، هر تعصبی منشعب از جهل است.(3)
حتی اگر این توجیه بهائیان را بپذیریم باید نتیجه بگیریم که آنها پذیرفته اند که اصل به تساوی و برابری انسان‌ها باور ندارند. اما در مطالب پیشین و  بر خلاف ادعای ایندست از مبلغین باید گفت ، پیشوایان بهائیت حتی در عمل هم به برابری و لزوم رعایت حقوق انسان‌ها پایبند نبوده‌اند.
دقت کنید : در حکم تقسیم ارث ملاحظه کنید؛ پیشوایان بهائیت در حالی که شعار تساوی و رعایت حقوق نوع بشر سر می‌دادند، بستگان غیربهائی را از ارث بردن از میّت بهائی محروم کرده‌اند.(4)

این حکم چگونه توجیه میگردد ؟

پی‌نوشت:
[1]. عبدالحمید اشراق خاوری، پیام ملکوت، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 30.
[2]. اشراق خاوری، مائده آسمانی، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 129 بدیع، ج 4، ص 353.
[3]. «اين قرن، قرن ترقّيات است. اين تعصبات سزاوار نيست. اين‌ها منبعث از جهل است»: عبدالحمید اشراق خاوری، پیام ملکوت، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 25.
[4]. حسینعلی نوری، اقدس (رساله سؤال و جواب)، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 93.