تشکیلات بهائیت در یکی از حربه‌های خود برای مقابله با نظام جمهوری اسلامی پیروان خود را مجبور به انجام اعمال خلاف می‌کند تا حاکمیت مجبور به برخورد با آنها شود و از این رهگذر، فریاد مظلومیت و پایمال شدن حقشان را دنیا بر‌آورند.

مظلوم‌نمایی ابزاری است که بهائیان به وسیله آن ضمن نقض قوانین کشور گوش فلک را با هوچی‌گری و استفاده از نمایندگانشان در نهاد‌هایی مثل سازمان ملل کر می‌کنند. در این زمینه آنها با کار‌هایی مانند تعطیلی کسب و کارشان در ایامی بخصوص، ضمن انجام حرکات خلاف قانون به ایجاد هرج و مرج می‌پردازند و به محض برخورد با تخلفات آنها فریاد مظلومیت سر می‌دهند.

از آنجا که بهائیت در سازمان ملل چند نماینده دارد، این مظلوم‌نمایی‌ها باعث می‌شود مجامع بین‌المللی تصمیمات مختلفی علیه ایران اتخاذ کنند که به ضرر کشور و ملت تمام می‌شود؛ چیزی که دشمنان ایران به دنبالش هستند و از آن سوءاستفاده می‌کنند.

با این حال نباید فکر کرد تمام افرادی که به نحوی عضو این تشکیلات شده‌اند، قلباً تمایلی به قانون‌شکنی و هرج‌ و مرج دارند، اما از آنجایی که بهائیت بر تمام زندگی شخصی و عمومی اعضای فرقه احاطه دارد، به سختی می‌توان کاری خلاف میل سران تشکیلات انجام داد.

در واقع برخلاف ادعای بهائیان که می‌گویند بهائیت فقط یک باور قلبی است، هیئت‌های مختلف نظارت و صیانت، روند زندگی اشخاص را کنترل کرده و به مرکز اصلی فرقه منتقل می‌کنند. سازمان‌های صیانتی و حراستی بهائیت، با کسب خبر و جمع‌آوری اطلاعات از بهائیان کشورهای مختلف و افراد غیربهائی که با آن بهائیان مرتبط هستند، سعی در حفظ یکپارچگی جامعه بهائی دارند.

در این راستا اگر خبری توسط یکی از این نهادهای امنیتی کشف شود که شخصی بهائی با منتقدین و مخالفان این تشکیلات مراوده دارد و یا فرامین بهائی را به طور کامل اجرا نمی‌کند به سرعت توسط محافل بهائی یا به دستور مرکز اصلی فرقه، با فرد خاطی برخورد شده یا حتی وی را از فرقه طرد می‌کنند که اثرات سوء مادی و معنوی بسیاری بر فرد مذکور می‌گذارد.

در ادامه برخی از سندهای مربوط به هیئت‌های صیانتی در مورد اشخاص مختلف ارائه می‌شود که مشخص می‌کند بهائیان با افرادی که دستورات تشکیلات را نادیده بگیرند، برخوردهای سختی دارند. این سندها حاوی اطلاعاتی در مورد اجبار تشکیلات بهائی برای تعطیل کردن محل کار در ایام مخصوص تشکیلات است و همین‌طور موارد دیگری مثل اینکه بهائیان برخلاف ادعایی که برای عدم تعصب و برابری دارند، علاوه بر کسی که ازدواج غیرتشکیلاتی داشته باشد، حتی پدر و مادری را که اجازه دهند فرزندشان با غیربهائی ازدواج کند، تنبیه می‌کنند.

نکته دیگر در مورد بهائیانی است که طوری رفتار نکردند که باعث ایجاد حساسیت شده و برای فرقه، علیه نظام، خوراک تبلیغی ایجاد کند! بهائیت حتی این افراد را هم مجازات می‌کند. به طور کلی می‌توان گفت تشکیلات بهائیت به اجبار اعضای فرقه را به بی‌قانونی وامی‌دارد؛ وگرنه حتی اجازه تعامل با خانواده را هم ممکن است از آن‌ها بگیرند.