رسانه هاي رژيم صهيونيستي در كنار مسئولان سياسي، قضايي و اقتصادي خود از اين تشكيلات به طور وسيع حمايت كرده اند. اين حمايت مقطعي نبود، بلكه در گذر زمان ادامه داشته است و دارد.
اين امر مؤيد آن است كه حمايت اسرائيل از بهائيت جلوه هاي ديگر نيز دارد؛ از جمله رسانه هاي اسرائيل با كمترين بهانه اي به تعريف و تمجيد از بهائيت برمي آيند و اخبار مربوط به آن را پوشش مي دهند در ذيل بعضي از اين موارد، از منابع بهائي نقل شده است.
1- در نشريه ي اخبار امري، از قول محفل روحاني ملي بهائيان امريكا، گزارشي آمده است مبني بر اينكه در روز 29 دسامبر سال 1952 بخش انگليسي زبان راديو اسرائيل برنامه اي در مورد بهائيت پخش كرد و در خلال آن دوبار با روحيه ماكسول (همسر شوقي) درباره ي تاريخچه ي باب و بهاء و دفن اجساد آنان در فلسطين اشغالي توضيحاتي داد. سپس با لروي آيواس، از سران بهائيت، نيز مورد اماكن بهائي در اسرائيل گفت و گو كرد. در ابتداي برنامه مجري آن در اظهاراتي جانب دارانه گفت: «اكنون كشور اسرائيل نه تنها مركز ديانت كليمي و مسيحي است، بلكه ديانت چهارمي كه ديانت بهائي است نيز مركزش در اين سرزمين است.» (1)
2- لطف الله حكيم بهائي يهودي تبار، كه پيشتر در محفل ملي بهائيان ايران مشغول بود، بعدها به اسرائيل رفت و در تشكيلات مركزي بهائيان در بيت العدل فعاليت نمود. او به طور مرتب، اخبار بهائيت و مطالب منتشر شده در نشريات اسرائيل در مورد بهائيت را به منظور تقويت روحيه ي بهائيان براي ترجمه و انتشار در مجلات بهائي به ايران مي فرستاد. از جمله در مهر ماه 1332، پس از كودتاي انگليسي - امريكايي 28 مرداد و سرنگوني دولت دكتر مصدق، در نشريه ي رسمي بهائيان ايران آمده است: «جناب دكتر لطف الله از ارض اقدس [اسرائيل] چنين مرقوم داشته اند: اين ايام در اسرائيل جرايد، چه به زبان عبري و چه عربي و چه انگليسي، مقالات مفصل راجع به ديانت بهائي و مقام اعلي درج مي نمايند. ساختمان مقام اعلي [قبر منسوب به علي محمد باب شيرازي] هيجان غريبي بين مردم انداخته، به طوري كه همه روزه صدها نفوس از سياحان و از اهالي اسرائيل براي زيارت آن مقام مقدس مي آيند. اي كاش ممكن بود از همه جرايد براي شما ارسال مي نمودم. امروز در روزنامه ي يوميه ي جروزالم پست (Jerusalem Post) شرح مفصلي با عكس مقام اعلي درج شده، عجالتا اين روزنامه را براي محفل مقدس روحاني ملي و محلي مي فرستم كه اگر صلاح بدانند، ترجمه نموده، انتشار دهند.» (2)
سپس در مجله ي رسمي محفل ملي بهائيان ايران، متن كامل مقاله ي بسيار جانب دارانه ي اين نشريه ي صهيونيستي، كه در شماره 16 اكتبر 1953 (24 مهر 1332) چاپ شده (3) درج گرديد.
3- نشريه ي هفتگي «جروزالم پست» نيز در شماره ي 26 آوريل 1963 خود، انتخاب اولين دوره ي اعضاي كادر مركزي بهائيان جهان، موسوم به بيت العدل، و اسامي منتخبان و خبر حركت آن ها براي شركت در كنفرانس لندن را درج كرده است. اين نشريه همچنين سكوت يك دقيقه اي بهائيان به مناسبت مرگ رئيس جمهور اسرائيل (اسحاق بن زاوي) و نيز پيام تسليت آنان را منتشر كرده است. (4)
4- روزنامه ي انگليسي زبان «جروزالم پست» در دو صفحه ي كامل كتاب حسن باليوزي (موقر) به نام «عبدالبهاء» را شرح و تفسير كرده است. جالب است كه مقدمه ي اين مطلب را يك بهائي به نام بهيه آدمس نوشته است. جالب تر اينكه مقاله ديگري نيز «كه توسط يك روزنامه نگار معروف اسرائيلي» در مورد بهائيت تهيه شده بود همراه «عكس هاي جالبي» در همين شماره درج گرديد. از همه جالب تر آنكه «بعضي از روزنامه هايي كه به زبان هبرو [عبري] نيز منتشر مي شود، خلاصه اي از آن را درج كردند.» (5)
بهائيان نيز به بهانه ي مناسبت هاي مختلف، مراسم گوناگوني برگزار مي كردند كه همين امر مستمسك لازم را براي تبليغ بهائيت در اختيار نشريات اسرائيل قرار مي داد. به نوشته ي يكي از بهائيان ايراني به نام فريده سبحاني، كه براي حضور در اين برنامه به اسرائيل سفر كرده بود، «جرايد مختلف اسرائيل هر يك به نحوي با عكس و تفصيلات درباره ي اين روز تاريخي و همچنين درباره ي امر جهاني بهائي به قلم فرسايي پرداختند. از جمله روزنامه ي «جروزالم پست» (6) مقاله مشروحي... انتشار داد و روزنامه ي «استاندارد» مقاله ي مشروح خود را با عنوان «پيام اميد بخش...» شروع كرد. در اين گزارش اضافه شده كه به اين مناسبت سازمان توريستي اسرائيل نيز چندين بار جشن هاي باشكوهي در زيباترين هتل هاي حيفا برپا كرد و از جمله «در ميهماني ديگري، مشهورترين هنرمندان اسرائيل، سرودها و ترانه هاي بسيار زيبايي به افتخار دوستان بهائي خواندند.» (7)
همه ي اين امور از هماهنگي گسترده ي نشريات صهيونيستي براي تبليغ بهائيت حكايت مي كند و صد البته اين امر فقط به اسرائيل محدود نمي شود و به مافيان رسانه هاي صهيونيستي در سطح جهان تعميم مي يابد كه شرح آن در اين مجال نمي گنجد.
همچنين بخشي ديگر از حمايت هاي اسرائيل از اين مسلك را مي توان در توزيع خدمات به نشريات بهائي منتشر شده در ايران دانست. في المثل نشريات از طريق اسرائيل براي بهائيان در سراسر جهان ارسال مي شد. در اين زمينه نامه اي از فردي بهائي به نام آقاي عزت الله زهرايي، ساكن فرانسه (شهر سن كلو)، در آهنگ بديع از مجلات بهائيان ايران درج گرديده كه در قسمتي از آن نوشته شده است: «شماره هاي مجله ي زيباي شما، مرتبا از طريق ارض اقدس [اسرائيل] به اين جانب مي رسد.» (8)
پی نوشت :
1- سيد محمد باقر نجفي، بهائيان، تهران، طهوري، 1357، صص 735 - 736؛ به نقل از اخبار امري، سال 1332، ش 1 و 2 (ارديبهشت – خرداد)
2- اخبار امري، ش 6 - 7 (مهر - آبان 1332)، صص 13 - 17.
3- براي ديدن متن كامل اين مقاله، رك: سيد محمد باقر نجفي، همان، صص 732 - 735.
4- اخبار امري، آبان - آذر 1342، ش 8 و 9، ص 505.
5- همان، فروردين 1351، ش 1، ص 19.
6- در متن اصلي: پست اورشليم.
7- آهنگ بديع، سال 1347، ش 7 و 8، صص 233 - 235.
8- همان، سال 1348، ش 3 و 4، ص 103.