قیامت یکی از اصول اولیه ی دین مقدس اسلام است.
قیامت عبارتست از عود روح به بدن (معاد) و زنده شدن پس از مردن و حشر مردم برای دیدن نتیجه ی اعمال خوب و بدی که در این جهان بجا آورده اند.
خداوند متعال در آیه (47) از سوره ی واقعه می فرماید: و کانوا یقولون ائذامتنا و کنا ترابا و عظاما. انا لمبعوثون او آبائنا الاولون قل ان الاولین و الاخرین لمجموعون الی میقات یوم معلوم- دوزخیان می گویند آیا ما پس از مردن و خاک شدن دوباره برانگیخته می شویم و آیا پدران گذشته ما محشور می شوند؟ بگوی که همه ی مردم از گذشتگان و آیندگان در وقت معلوم و روز موعود در صحرای محشر جمع خواهند شد.
و در آیه ی (51) از سوره مبارکه ی یس می فرماید: و نفخ فی الصور فاذا هم من الاجداث الی ربهم ینسلون قالوا یا ویلنا من بعثنا من مرقدنا هذا ما وعدنا الرحمن و صدق المرسلون- چون نفخه ی صور دمیده شد مردم از قبرهای خودشان به سوی پروردگار متعال حرکت می کنند و می گویند ای وای باد بر ما کیست که ما را از مرقدها و قبرها برانگیخت سپس متوجه شده و گویند این همان است که پروردگار جهان و پیغمبران او خبر می دادند و آنان راست گویان بودند.
و در آیه ی (4) از سوره ی مطففین می فرماید: الا یظن اولئک انهم مبعوثون لیوم عظیم یوم یقوم الناس لرب العالمین کلا ان کتاب الفجار لفی سجین- آیا خیانت کاران تصور نمی کنند که مبعوث گشته و برای روز بزرگی برانگیخته خواهند شد روزی که همه به سوی پروردگار جهانیان خواهند شتافت و در آن روز سرنوشت بدکاران سجین خواهد بود.
و در آیه (6) از سوره ی زلزله می فرماید: یومئذ یصدر الناس اشتاتا لیروا اعمالهم فمن یعمل مثقال ذرة خیرا یره و من یعمل مثقال ذرة شرا یره- در آن روز مردم از مراقد خودشان بیرون آمده و متفرق می شوند تا هر کسی هر چه عمل کرده است نتیجه ی آن را مشاهده نموده و جرای آن را دریابد. ما اگر بخواهیم آیات مربوطه به قیامت و معاد را بنویسیم: کتاب مستقل و مفصلی خواهد بود، چنانکه در این موضوع کتابهای مستقلی تالیف نموده اند.
و مرحوم شیخ احمد احسائی (مبشر باب و بهاء بقول خودشان) در جلد اول جوامع الکلم صفحه (9) گوید: و واجب است ایمان آوردن به اینکه ارواح پس از مردن دوباره به اجساد عود خواهند کرد، و این معنی امر ممکن و مقدور است برای خداوند متعال و هم پروردگار جهان و رسول او از این امر خبر داده اند و البته فرمایش آنان صحیح و راست است، و در آن روز عدل و فضل خدا ظاهر شود، و مردم به جزای اعمال خودشان می رسند، و مسلمانان بر این عقیده اجماع کرده اند، و این یکی از اصول عقائد اسلام و کسی که به معاد معتقد نباشد مسلمان نیست، و منکر معاد کافر خواهد بود. (1)

بهائیان هم منکر معاد هستند، آنان می گویند همان طور که آیین بهائیت بر مردم نازل شده یعنی معاد اسلام فرا رسیده است و همان گونه که قبلا معاد مسحیت و یهود فرا رسیده بود. بهائیان جهانی دیگر را قبول نداشته و مرگ انسان ها را پایان آن ها می دانند. لذا یکی از دلائلی که بهائیان کافر هستند همین مورد است.

1- محاکمه و بررسی باب بهاء صفحه ی 96 و 97