پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اعضای تشکیلات بهائیت در حالی همسو با عوامل ضدانقلاب، به جریانسازی در خصوص نهی از اعدام پرداختند که در احکام پیشوایان بهائی، حکم اعدام برای قاتل و زنده سوزاندن آدمی برای سوزاندن یک خانه در نظر گرفته شده است:
«مَن آَحرَقَ بیتاً مُتِعَمِدَاً فَاحرِقوه و من قتل نفساً عامداً فاقتلوه.(1) کسی که از روی عمد، خانهی دیگری را بسوزاند، او را بسوزانید و کسی که عمداً دیگری را به قتل رساند، بکُشید»!
البته این دوروییها و پنهان کردن حقیقت بهائیت پشت شعارهای فریبنده؛ نشأت گرفته از دورویی دومین پیشوای بهائیست که با نادیده گرفتن احکام خشن بهائیت، سخن از بذل و بخشش به قاتل در قبال ظلم او به میان آورده است: «اگر نفسی به نفسی ظلمی کند ستمی کند تعدّی کند و آن شخص مقابله بالمثل نماید این انتقام است و این مذموم است... بلکه باید بالعکس مقابله کند، «عفو» کند، بلکه اگر ممکن شود اعانتی (: کمکی) به متعدّی (: قاتل) نماید. این نوع سزاوار انسان است به جهت اینکه از برای او از انتقام چه ثمری حاصل. هر دو عمل یکی است. اگر مذموم است هر دو مذموم است».(2)
نکته دیگر اینکه چگونه است تشکیلات بهائی برای بیش از دهها هزار نفر مردم مظلوم یمن کا به خاک وخون کشیده شدند واتفاقا کمتر از 10000 هزاتر نفر از آنان کودکان ونوجوانان بودند دل نسوزاند و یا در مقابل کودککشی رژیم صهیونیستی هیچ گونه واکنشی نداشته ، اما برای سه آشوبگر که اتهام آنان در تخریب اموال عمومی محرز گردیده اینطور همصدا با معاندین شده است . آیا برداشت تشکیلات بهائیت از دفاع از حقوق جوانان و مردم فقط برای آنانی است که در مقابل حکومت وملت ایران گردنکشی میکنند . در این جهان مردمان فلسطین ، میانمار ، یمن ، عراق و سوریه و... جای دیگر که فقط به دلیل عدم ظلم پذیری مورد شدیدترین برخوردها قرار میگیرند در تشکیلات بهائیت با شعارهای توخالی وحدت عالم انسانی جائی دارند ؟ تا زمانی که از شعارهای فریبنده حقوق بشر وامثالهم فقط در راستای منافع حاکمان استفاده میشود هیچ گروه وتشکیلاتی حق فریبکاری ندارد .
پینوشت:
1-حسینعلی نوری، اقدس، نسخهی الکترونیکی، صص 57-56.
2-عباس افندی، مفاوضات، مصر: فرجالله زکی الکردی، 1920 م، ص 187.