استاد که در یک برنامه رادیوئی به نقد بهائیت پرداخته است گفت:

" وقتی می خواهیم در مورد گروه اجتماعی صحبت کنیم باید به مسائلی که پیرامون آن هستند نیز توجه داشته باشیم در حال حاضر ما با گروهی بنام بهائی ها مواجه هستیم. این گروه خودشان را یک دین می دانند و تلاش می کنند خودشان را به عنوان دیانت بهائی معرفی کنند و در سایت ها و گفت‌وگوها و شبکه های مختلفی که در اختیار دارند و آثاری که منتشر می کنند خودشان را به عنوان دیانت بهائی بلکه دیانت جهانی بهائی معرفی می کنند."

اما اینکه این ادعا ( دین بودن ) چه میزان با واقعیت ظهور و بروز این فرقه منطبق است باید گفت : " در تعریف دین تعارف زیادی داریم. اما تعریفی که علامه طباطبایی در آثارشان از دین ارائه می دهند، می فرماید مجموعه ای از معارف است یعنی دین باید مجموعه معارفی را به جامعه بشری تقدیم کند، معارفی از قبیل مسائل مربوط به حیات دنیایی، حیات اخروی و موضوعاتی که بتواند در حیطه احکام و اخلاق و اعتقادات تکلیف بشر را روشن کند. ما در فرقه ضاله بهائیت با احکام و مسائل اخلاقی و مسائل اعتقادی مواجه هستیم.

وی افزود: اما در هر سه مورد چه در مسئله احکام، چه در مسئله اخلاقیات و چه در مسئله اعتقادات، چالش های فراوانی را در این آموزه ها و معارف در بهائیت شاهد هستیم که بهائیت باید پاسخگو باشد و بررسی ها و مطالعات و تحقیقاتی که انجام شده نشان می دهد که بهائیت پاسخگو نیست چراکه اساسا پاسخی برای این موضوع ندارد.

این استاد حوزه و دانشگاه به وحیانی نبودن دین بهائی اشاره داشت و بیان کرد: دومین پارامتری که دین را معرفی می کند این است که می فرماید دین مجموعه ای از معارف است که از یک منبع وحیانی به دست آمده باشد و دارای پیامبر باشد، اما آیین هایی که خدا را نفی می کنند نمی توانند دین نام بگیرند و دین باشند.

وی افزود: در فرقه بهائی شاهد هستیم کسی به نام سید  علیمحمد شیرازی و شخص دیگری بنام میرزا حسینعلی نوری که اولی ملقب به باب و دومی ملقب به بهاء الله است این دو ادعای پیامبری دارند ولی در اثبات پیامبری این دو نفر ما چالش های فراوانی را داریم یعنی این دو نفر برای اثبات اتصالشان به منبع غیبی و پیام هایی که برای مردم آوردند با چالش های متفاوتی روبه رو هستند. این دو نفر هیچ کدام قادر به اثبات برهانی نبوت خودشان نیستند.

وی به ساختار جامعه فرقه ای اشاره داشت و گفت: جامعه فرقه ای جامعه ای است که مثلا غیر پویا باشد یعنی عناصر دورن این سازمان فرصتی برای ابراز وجود و فکر در این جامعه را ندارند و تحت تاثیر سازمان مرکزی فرقه قرار می گیرند، حتی اگر عالم فرهیخته باشند.

روزبهانی بروجردی، داشتن سرکرده در راس هرم را از جمله ویژگی های فرقه ها بیان کرد و اظهار داشت: فرقه ها بدون سرکرده و بدون رهبر و لیدر به آنها فرقه گفته نمی شود و ممکن است جریان منحرف اجتماعی باشند اما وقتی سر کرده می آید و در راس هرم می ایستد این را تبدیل به فرقه می کند.

وی ویژگی سوم فرقه ها را ساختار هرمی فرقه بیان داشت و تصریح کرد: در رأس هرم سرکرده می ایستد و بقیه عناصر تامین کننده منافع و نظرات سرکرده هستند.

روزبهانی بروجردی با بیان اینکه در فرقه بهائیت جایی برای پرسش افراد فرقه وجود ندارد، افزود: در مسیر انکار اندیشه سوالاتی برای فرد پیش می آید، این سوالات را نه به طور معمول که به صورت غیرمعقول و غیرمنطقی پاسخش را می گیرد و فرد را در شرایطی از نظر روحی قرار می دهند که اساسا پرسیدن سوال را به صلاح خودش نمی بیند.

این استاد حوزه و دانشگاه علت عدم خروج افراد از فرقه بهائیت را مسائل مادی و عاطفی بیان کرد و گفت: وقتی فرد در درون سازمان فرقه قرار می گیرد از یکسری امکانات مادی بهره می گیرد، بسیاری از این افراد، علت عدم خروجشان از فرقه را استفاده کردن از امکاناتی که برایشان وجود دارد و یا مسائل عاطفی که برایشان وجود دارد بیان می کنند.

وی با بیان اینکه در فرقه بهائیت دو کمیته وجود دارد به توضیح این کمیته ها پرداخت و گفت: در فرقه ضاله بخشی وجود دارد که انحصاری و منحصر به فرد است، این فرقه کمیته ای بنام صیانت و کمیته ای بنام تبلیغ دارد، یعنی همانجوری که سازمان تبلیغ و جریان تبلیغ در فرقه تلاش می کند برای جلب دیگران به درون فرقه، کمیته صیانت بلعکس، برای جلوگیری از خروج اعضا از فرقه تلاش می کند.

وی متذکر شد: این کمیته صیانت به اشکال مختلف تلاش می کند افرادی که به هر دلیلی ممکن است از فرقه خارج شوند را مانع شوند و اگر کسی این ریسک را پذیرفت و از فرقه جدا شد تنبیهاتی را برای آنها بسته به شرایطی که تشخیص می دهند، در نظر می گیرند. "