طبق تاریخ فرقه ضاله بهائیت، تعدادی از پیروان علی محمد شیرازی که در اصفهان بودند و در مدرسه نیم آورد اقامت داشتند، از حقیقت ماجرا بی خبر‌ بودند. تا اینکه منوچهرخان گرجی از باب می خواهد اجازه دهد خبر سلامت او را به پیروانش ابلاغ کرده و برای رفع نگرانی آنها را به صورت پنهانی که دیگران متوجه نشوند نزد باب بیاورد.

عبدالحمید اشراق خاوری در کتاب تلخیص تاریخ نبیل زرندی صفحه 181 سطر 6 می نویسد: «حضرت باب چند سطری به ملّا عبدالکریم قزوینی که در مدرسه ی نیم آورد ساکن بود مرقوم فرمودند و به معتمد الدّوله دادند تا با شخص امینی نامه را بفرستند».

این تکه از تاریخ بهائیت با صراحت بیان می کند که علی محمد باب با دست خط خویش نامه ای به یکی از پیروانش نوشت و با واسطه ای به دست او رساند. اگر علی محمد شیرازی أمی و بی سواد بود، چطور توانست نامه ای برای ملا عبدالکریم قزوینی بنویسد؟