بهائیت در ایران : در بخش کوتاه اول این مطلب یک تناقض از کلام جناب بهاء بیرون کشیده شد . گرچه عنوان مطلب نیازمند بیان بسیاری از مطالبی است که طی چندین سال گذشته در پایگاه درج شده است و اگر میخواستیم همان مطالب را بیاوریم قسمتهائی از آن تکراری میشد لذا بهتر دیدیم نکته هائی از موضوع انتخاب و در اختیار کاربران گرامی قرار گیرد . به اعتراف منابع بهائی، نوشته‌جات به اصطلاح وحیانی حسینعلی نوری، به مرور زمان طبق صلاحدید کاتبش اصلاح شده‌اند. اما اگر تنها دلیل حقانیت پیامبران نزول آیات است؛ پس چگونه تنها دلیل حقانیت حسینعلی نوری مصون از خطا نیست؟! آیا پیامبرخوانده‌ای كه ادعای علم الهی و خطاناپذيری دارد، از يافتن ايرادات نوشته‌های خود عاجز بوده است؟!

«بسیار مهم است توجه شود که تغییرات سبکی و دستوری مذکور، در طول زمان صورت گرفته و اغلب، این خود زیّن المقرّبین (کاتب حسینعلی نوری) بوده که آن‌ها را پیشنهاد می‌داده است و لهذا دست نویس‌های مختلف، از این لحاظ تا حدودی با هم فرق دارند».(1)
اما اگر به گفته‌ی بهائیان، تنها دلیل حقانیت پیامبران نزول آیات است (2) پس چگونه تنها دلیل حقانیت حسینعلی نوری مصون از خطا نبوده است؟! آیا پیامبرخوانده‌ای كه ادعای علم الهی و خطاناپذيری دارد (3) از يافتن ايرادات نوشته‌های خود عاجز بوده و محتاج كاتبش شده تا آن‌ها را به او نشان دهد؟! از طرفی اگر پیامبرخوانده‌ی بهائی هدفش از اصلاح نوشته‌جاتش بستن دهان مخالفین بوده، چرا یک‌بار برای همیشه آن را عوض نکرده تا به مرور و تدریج نسخه‌های متعدد از این کتاب منتشر نشود؟! آيا دليلش اين نبوده كه او از يافتن تمام غلط‌هایش عاجز بوده و پس از هربار اصلاح، غلط‌های جديدی کشف می‌شده‌اند؟!

پی‌نوشت:
[1]. خسرو دهقانی، خورشید ایقان پرتو درخشان عرصه ایمان، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 34.
[2]. «مظاهر مقدسه را دلیلی جز آیات کتاب نیست»: علی‌مراد داودی، مقالات و رسائل در مباحث متنوع، تنظیم: وحید رأفتی، بی‌جا: مؤسسه‌ی معارف بهائی، 150 بدیع، ص 329.
[3]. ر.ک: حسینعلی نوری، ایقان، هوفمایم آلمان: لجنه‌ی ملّی نشر آثار بهائی به زبان فارسی و عربی، 1988 م، ص 64.