بهائیت در ایران: تعجب نکنید يكي ديگر از دستورات باب و بهاء كه مورد توجه بايد قرار بگيرد. حرام كردن خوردن سير و پياز است . سير و پيازي که در فواید مصرف آن بسیاری از بزرگان طب و تغذید قدیم جدید نوشتنند وگفتنند ، ولي باب و بهاء خوردن آن را نهي كرده اند چنانچه در بيان صفحه 21 از خلاصه احكام فارسي نقل مي كند «خوردن سير و پياز پخته يا خام حرام شده، و ترب و تره و هر آنچه بوي بد دارد نخوردنش اولي است» (1)
حال سوال من اين است كه چرا باب و بهاء حكم به حرمت خوردن چيزي مي دهند كه براي جسم انسان مفيد است و سبب از بين رفتن بيماريهاي مختلف مي شود و همچنين در هيچ دين وآئینی مصرف آن نهي نشده است.
شما چگونه حكم مي كنيد؟ آيا مي شود پيرو خرافات اين افراد شد؟؟؟
پی نوشت :
1- محاكمه و بررسي باب و بهاء جلد 3 ص 238.
زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).
شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.
علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.
سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري شيخيه را برعهده گرفت.
عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.
فارسی
English (UK) 
