اولین ولی‌امر بهائیت جناب شوقی افندی، در توصیف مردم ایران‌زمین؛ تعصب، نادانی، غفلت و ستم ایشان را شهره‌ی آفاق دانسته و گفته است: «این امر مبارک در کشوری تولد یافت که مردمش به داشتن تعصب مفرط و جهل و غفلت و ظلم و ستم مشهور آفاقند و فجایعی متوجّهش شد که در اینجا لازم نیست حتی به اختصار ذکری از آن نمایم». وی در ادامه با خون‌خوار خواندن ایرانیان مدعی شده است: «و نیز لازم نیست به ستایش قدر و منزلت و استقامت نفوس مقدّسی پردازم که در مقابل آن مردم خون‌خوار ایستادگی نمودند». شوقی افندی همچنین، با ظالم و بی‌رحم خواندن مردم ایران گفته است: «و لازم نیست بگویم که آن مظالم وصف‌ناپذیر چه تنفری در دیگران که از صحنه‌ی بی‌رحمی‌ها به دور بودند ایجاد کرد».(1) در توصیف مردم ایران‌زمین؛ تعصب، نادانی، غفلت و ستم ایشان را شهره‌ی آفاق دانسته و با خون‌خوار ایرانیان، ایشان را ظالم و بی‌رحم خطاب کرده است!

به هنظر میرسد جناب شوقی تاریخ بابیت و بهائیت را مطالعه نکرده و متوجه جنایات اسلافش در ایران‌زمین، نبوده است .

حال سوال این است چطور ممکن است مردمی با دارا بودن کهنترین تمدن کره خاکی در مقابل این توهین و هتاکی علیه خودش ساکت بماند . به نظر میرسد اینجاست که باید دلیل نفرت مردم ایران زمین را از بابیت و بهائیت را جستجو کرد . جناب شوقی اگر ذره ای مطالعه در موضوع ظهور و بروز بابیت و در ادامه آن بهائیت میداشتنند . قطعا به وقایع خونین درگیری طرفداران بابیت با مردم و نیروهای دولتی اشراف پیدا کرده بودند و یا به تشکیل تیمهای ترور مخالفین بهائیت توسط جد خود جناب بها واقف شده و دلاور مردان و زنان ایرانی را اینگونه مورد هتاکی و توهین قرار نمیدادند . 

پی‌نوشت:
[1]. هوشمند فتح اعظم، نظم جهانی بهائی (منتخب توقیعات مبارکه شوقی افندی)، کانادا: مؤسسه‌ی معارف بهائی، 2006 م، نشر سوم، ص 45.