شکی نیست فرقه ضاله "بهائیت" تلاش برای افزایش پیروانش را دارد و از این رو اقدام به راه‌اندازی کانالهای ماهواره ای فارسی زبان با محوریت علنی بهاییت در کشور آمریکا و ... می نماید .
اين شبکه ها که عموما از لس آنجلس پخش می‌شود، در برنامه‌هایی ویژه و در قالب گزارش و گفت‌وگو به تبلیغ اهداف و آیین‌های فرقه بهایی می‌پردازد که به عنوان نمونه می‌توان به گزارش این شبکه از مراسم عید رضوان و دیگر آئین های این فرقه ضاله اشاره کرد.
گفت‌وگو با مردان و زنان  فارسی زبان که به این فرقه پیوسته‌اند و تشریح دلایل آن ها برای همکاری با این فرقه ضاله یکی دیگر از اقدامات این شبکه در جهت ترویج بهائی گری در میان فارسی زبانان و به ویژه مسلمانان کشورمان می‌باشد.
از سوی دیگر، چندی پیش این تلاشها در عرصه رادیو نیز با راه‌اندازی رادیو ماهواره‌ای "بهایی" شکل جدی‌تری به خود گرفته بود .
گسترش سریع بهائیت در دوره پهلوی دوم با استفاده از امکانات عمومی کشور و تلاش بی وقفه آنان درجهت ضربه زدن به سنت های دینی و اجتماعی و منافع ملت ایران، واکنش جدی مردم و طبقات مختلف جامعه را به دنبال داشت.
روحانیت و مرجعیت شیعه درطول تاریخ به مسائل و حوادث، اشخاص، فرقه ها، احزاب، ملل و نحل مختلف با نگاهی دینی و موضعی از جایگاه مذهب نگریسته اند.
نگاه مرجعیت شیعه بعد از شهریور۱۳۲۰ به بهائیت نیز نگاهی دین مدارانه بود؛ چون بهائیان را گروهی بدعت گذارو دین ساز می دانستند که مکتب آنها برهیچ بنیاد دینی و کتاب آسمانی بنیان نیافته بود، با آن مخالفت می کردند.
افزون برآن، به دلیل وابستگی بهائیان به استعمارخارجی و استبداد داخلی و سوء استفاده بهائیان از این موقعیت، حساسیت عالمان شیعی مضاعف گردید.
در طول چند دهه گذشته از انقلاب شکوهمند اسلامی در کشورمان ، فرار سران فرقه ضاله بهائیت از کشور و پناه گرفتن آن ها در آغوش اسرائیل و آمریکا موجبات این امر را برای آنها فراهم ساخت تا با پشتیبانی "بیت العدل" در مرکز اسرائیل و با دریافت بودجه های هنگفت از سران آمریکا و رژیم صهیونیستی این فرقه بتواند جان تازه ای را به خود بدهد.
در طول دو دهه اخیر نفوذ در شبکه های ماهواره ای فارسی زبان و راه اندازی چند شبکه برای تبلیغ و گسترش آیین ضاله بهائیت در دستور کار سران این فرقه  قرار گرفت .
شبکه ایران آریایی شبکه ای است که با دریافت بودجه مستقیم از "بیت العدل " وظیفه مظلوم نمایی برای بهائیان را در میان مردم ایران عهده دار است و با پخش برنامه هایی که در آن به حقوق نا نوشته بهائیان در ایران اشاره دارد سعی در القای این نکته دارد که پیروان فرقه ضاله بهائیت در ایران دراکثریتی بیشتر از اهل تسنن هستند اما از حقوق مشابه برخوردار نیستند.