سوال از بهائیان : مجوز ازدواج با محارم منطقا چگونه قابل قبول است ؟!!!

کوتا و خواندنی

بهائیان برای تبلیغ مسلک ساختگی‌ خود از روش‌هایی نظیر نشر کتاب، انتشار مقالات اینترنتی و اهدای کمک‌های مالی به افراد آسیب‌پذیر استفاده می‌کنند اما توضیح نمی‌دهند که به چه دلیل ازدواج با محارم -غیر از همسر پدر- مجاز است.

بهائیت در ایران : «بهاییت» بیشتر به عنوان یک فرقه سیاسی شناخته می‌شود تا یک مسلک دینی، چرا که شالوده و بنیان آن چنان سست و بی‌پایه است که نمی‌توان حتی آن را فرقه دینی نامید.

همان گونه که گفته شد در آموزه‌های بهاییت تنها زن پدر است که محرم شناخته شده و بهاییان حق ازدواج با او را ندارند و مابقی مانند دختران، خواهران، خاله‌ها و عمه‌ها برای ازدواج و رابطه جنسی حلال هستند!

یکی از سندها در رساله «سؤال و جواب» بهائیان در ذیل سؤال 50 آمده است که در مورد حرمت ازدواج با اقارب سؤال شده که میرزا حسینعلی در جوابش چنین گفته است: " «این امور به امنای بیت العدل راجع است» " که در پی آن، در پیام 15 ژانویه 1981 بیت العدل چنین آمده است: "شما راجع به محدودیت‌های حاکم بر ازدواج با اقارب، سوای موردی که ازدواج با زن پدر را ممنوع می‌سازد، سؤال کرده‌اید بیت العدل همچنین خواسته‌اند به اطلاع شما برسانیم که آن معهد اعلی، هنوز موقعیت را برای صدور قوانین تکمیلی راجع به ازدواج با اقارب، مقتضی نمی‌داند، بنابراین در حال حاضر تصمیم‌گیری در این مورد به عهده خود نفوس مؤمنه محول شده است!"

محول کردن این حکم به جامعه بهایی در واقع تأیید و یک نوع مسکوت گذاشتن حکم است که نشان می‌دهد مفهوم حکم قطعی در آموزه‌های بهایی با اصول انسانی در تعارض است، این در حالی است که در هیچ جامعه‌ای چنین مرسوم نبوده که امور به این مهمی به مردم تفویض شود!