میرزا ابراهیم شیرازی حائری و جریان بابیه

بهائیت در ایران : از مطالبی که در تاریخ شیخیه قابل توجّه است اختلافاتی است که برخی از بزرگان این مکتب در میان خود داشته‌اند برخی از این اختلافات در کتابهای ردیه‌ای که نگاشته شده است به طور واضح مشهود است. در ادامه به یکی از مریدان شیخ احمد احسائی و سید کاظم رشتی اشاره می‌شود که پس از این دو (شیخ احمد احسائی و سید کاظم رشتی) به مخالفت شدید با حاج محمد کریم خان پرداخت و بر ضدّ ‌او سه کتاب نگاشت. نام کتابهای وی نشانگر اوج اختلاف بین او و حاج کریم خان کرمانی می‌باشد.

میرزا ابراهیم شیرازی حائری یکی از شاگردان سید کاظم رشتی است.(جانشین شیخ احمد احسائی و رهبر دوم مکتب شیخیه) که درحدود 1306 ه.ق. از دنیا رفته است. وی دارای کرامت‌های فراوانی بوده است که برخی از آنها در العبقری الحسان نقل شده است.(خلاصه العبقری الحسان تألی: علی اکبر نهاوندی صفحه 332-333(

مقام میرزا ابراهیم شیرازی نزد سید کاظم رشتی به قدری بوده که سیدکاظم رشتی کتابی تحت عنوان جوابات المسائل الشیرازیة را در پاسخ مسائل وی می‌نویسد. برای تفصیل مطالب به طرائق الحقائق 3: 156 مراجعه شود.

وی که از تابعین شیخ احمد احسائی و سید کاظم رشتی بوده ردیه های مفصلی بر جناب حاج کریم خان کرمانی دارد و در حقیقت او را همانند علی محمد شیرازی(باب) به مدعی بودنِ بابیت برای امام زمان علیه السلام متهم می‌کند و با دلائل خود در پی اثبات این مطلب بر می‌آید.

از کتبی که وی در رد حاج کریم خان کرمانی نوشته است می‌توان به چند مورد ذیل اشاره نمود:

1- «ارغام الملحدین فی الرد علی الحاج کریم خان»(الذریعة 11: 60-61)

2- «الرد علی الحاج کریم خان الشیخی القاجاری»(الذریعة 10 : 164)

3- «رجوم الشیاطین» که به احتمال قوی مهم‌ترین و تند ترین اشکالات خود را در این کتاب بر حاج کریم خان کرمانی وارد می‌کند. نسخه‌ای از این کتاب در کتابخانه مجلس به شماره‌ی 4084 موجود است.

لازم به ذکر است که هشت تقریظ از علماء مختلف در پایان این کتاب ملحق شده است که خود نشان‌گر تأییدات تنی چند از علماء بر این کتاب می‌باشد.

شایان ذکر است که نسخه این کتاب از درگاه کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی قابل دانلود است