در این گزارش، بخشهایی از دومین سخنرانی یا همایش پاییزی انجمن بهائی در دانشگاه مریلند به نمایش درآمد. در این سخنرانی که توسط «هدی محمودی» رئیس این انجمن اجرا شد، به مسألهی خشونت علیه زنان پرداخت. وی با اشاره به اصل برابری زنان و مردان که از مهمترین اصول فرقهی بهائی است، آن را اصلی پیشرفته و مهم در پیشگیری از خشونت، ظلم و تجاوز به زنان دانست.[1]
اما آنچه تعجب برانگیز است، ابهام رابطهی تساوی زن و مرد، با ظلم وارده و تجاوز به زنها است. بنابر آنچه تجربه به اثبات رسانده، نه تنها مساوی شمردن زن و مرد در تمامی سطوح، باعث جلوگیری از خشونت و تجاوز بر علیه زنان نبوده، بلکه در موارد بسیاری، لازمهی مساوی شمردن زن و مرد (نظیر رفتن به خدمت سربازی زنها همچون مردها و یا تساوی در نوع پوشش)، سبب بالا رفتن آمار خشونت و تجاوز بر علیه زنها شده است.[2]
دین اسلام، بر خلاف فرقهی بهائی (که با راهکارهای مبهم، ادعای کاهش اعمال خشونت و تجاوز علیه زنان را دارد) دستوراتی جامع در زمینهی دفاع از حقوق و کرامت زنها ارائه داده است که شامل راهکارهای پیشگیرانه و مجازاتهای سنگین، برای متجاوزین میباشد. در ادامه به بررسی اجمالی این دو راهکار میپردازیم:
راهکارهای پیشگیرانه: دین اسلام برای دفاع از حقوق و کرامت انسانی زنها، راهکارهایی ارائه داده که ما برای رعایت اختصار، به سه مورد آن اشاره میکنیم:
یکم: مشخص شدن پوششی خاص برای خانمها، که در اسلام از آن با عنوان «حجاب» یاد میشود؛ بدین معنا که زنها موظفند مقدار بیشتری از بدن خود را نسبت به مردها بپوشانند تا از سوء نیّت بیگانگان در امان بمانند.
دوم: توصیههای اخلاقی که شامل امر به عفّت و پاکدامنی خانمها و آقایان، در نتیجهی اعمال آن، خشونت و تجاوز علیه زنها کاسته و سبب داشتن جامعهای سالم میشود؛ نظیر قول پیامبر گرامی اسلام (صلّی الله علیه و آله و سلم) که فرمودند: «اِضمَنوا لِى سِتّا مِن اَنفُسِكُم اَضمَن لَكُمُ الجَنَّةَ، اُصدُقُوا اِذا حَدَّثتُم وَأوفُوا اِذا وَعَدتُم وَاَدُّوا اِذا ئتُمِنتُم وَاحفَظوا فُروجَكُم وَغُضّوا اَبصارَكُم وَكُفّوا اَيديَكُم؛[3] شش چيز را براى من ضمانت كنيد تا من بهشت را براى شما ضمانت كنم: راستى در گفتار، وفاى به عهد، برگرداندن امانت، پاکدامنی، چشم بستن از گناه و نگهداشتن دست از غير حلال».
سوم: محدودیت روابط غیر ضروری میان نامحرمان، که زمینهساز پیدایش مسائل غیراخلاقی و نامشروع میشود.
راهکار عقوبتی: هرچند که همیشه، پیشگیری بهتر از درمان است و دین اسلام با ارائهی راهکارهای گوناگون، اهتمام بر حفظ کرامت انسانی خانمها از راههای پیشگیرانه داشته است؛ اما برای مرتکبین عمل شنیع تجاوز به عنف، اشد مجازات را تعیین کرده است.[4] البته قاطعیت اسلام در این زمینه، به علاوهی اینکه جنبهی مجازاتی دارد، اقدامی پیشگیرانه و عبرتانگیز برای سایرین نیز به حساب میآید.
بنابراین میتوان گفت که فرقهی بهائیت نه تنها راهکاری مناسب جهت دفاع از کرامت زنها ارائه نداده، بلکه سعی کرده از مسألهی زنا و تجاوز به زنها، دکّانی برای خود دست و پا کند؛ چرا که این فرقه، مجازات عمل شنیع زنا را، تنها پرداخت طلا به بیتالعدل بهائی میداند![5]
پینوشت:
[1]. شبکهی تلویزیونی نوین، گزارشی از فعالیت: انجمن بهائی برای صلح عمومی.
[2]. آمار وحشتناک تجاوز به زنان در ارتش آمریکا، خبرگزاری افکارنیوز، شناسه خبر: ۵۰۴۱۰۵، ۱۳۹۵/۰۱/۲۶.
[3]. ابوالقاسم پاینده، نهج الفصاحه، انتشارات جاويدان، چاپ نهم 1354، ح 321.
[4]. امام خمینی، تحریر الوسیله، ج 2، ص 439، حد الزنا، الاکراه علی الزنا؛ سید ابوالقاسم خوئی، مبانی تکمله المنهاج، ص 194، مسألة 153، إذا أکره شخص إمرأة علی الزنا فزنی بها قتل من دون فرق فی ذلک بین المحصن و غیره.
[5]. حسینعلی نوری، اقدس صفحه 15، سطر 12.