ايشان در قسمتی از این بیانات تحت عنوان " شاه تحت تاثیر بهایی ها " فرمودند:

" ...آقا یک حقایقی در کار است. من باز سرم دارد درد می گیرد . یک حقایقی در کار است . شما آقایان در تقویم دو سال پیش از این یا سه سال پیش از این بهائیها مراجعه کنید. در آنجا می نویسد : تساوی حقوق زن ومرد؛ رای عبدالبها است؛ آقایان از او تبعیت می کنند. آقای شاه هم نفهمیده می رود آنجا می گوید: تساوی حقوق زن ومرد. آقا ! این را به توتزریق کرده اند که بگویند بهائی هستی ؛ که من بگویم کافر است؛ نکن اینطور ؛ بدبخت ! نکن اینطور . تعلیم اجباری نظامی کردن زن ؛ رای عبدالبها است . آقا تقویمش موجود است ؛ ببينید ! شاه ندیده این را ؟ اگر ندیده سئوال کند از آنهائی که دیده اند . به این بیچاره تزریق کرده اند كه اینها را بگو ........ مملکت ما ؛ دین ما؛ در معرض خطر است ........"
                                                                
 امام خميني در11اردیبهشت 1342در گفتگو با علی نخعی:

" ..... مگر ما چه کرده بودیم که مستحق قلع و قمع علیل النفسهائی امثال ایشان باشیم ؟ ما موقعی که یقین پیدا کردیم که محافل لامذهب بهایی های یهودی الاصل ایران و امریکا اراده دارند در خواست تساوی حقوق زن و مرد را آلت تجاوز به حریم مذهب رسمی این مملکت قرار دهند و دین اسلام را که موجب بقای استقلال ظاهری این ملک و ملت است ؛ تضعیف کنند ؛ دوستانه نامه هائی برای این دولت نوشتیم که مواظب باشند........"

منبع: صحیفه نور –جلد 1- صفحه 247