الف) به نوشته ی نشریه رسمی بهائیان ایران، در فیلمی که توسط یکی از کمپانیهای معروف فیلمبرداری امریکا که با نام «اسرائیل از دریا» تهیه شده بود، صحنه هایی از قبر باب و مرکز جهانی بهائیت به چشم می خورد. (4) این امر نمونه ای از تبلیغ غیر مستقیم بهائیت در رسانه های امریکایی به شمار می رود و آن قدر شاخص است که بهائیان را به بیان آن واداشته است.

ب) در جریان کنفرانس بهائیان در شهر شیکاگو، رسانه های آن کشور به طور یکپارچه و با هماهنگی کامل، به پوشش خبری آن مراسم پرداختند تا آنجا که به نوشته فردی به نام جلال صحیحی از بهائیان شرکت کننده در آن اجلاس: اخبار مربوط به کنفرانس در قریب چهار صد روزنامه منتشر گردید. (5)

     اما این حمایتها آنجا شکل علنی تری به خود می گیرد که نشریه کنگره امریکا به حمایت از این فرقه برمی خیزد؛ آن هم در مقاله ای به قلم سنایور کیتینگ. به نوشته نشریه رسمی بهائیان ایران در 18 فوریه سال 1963 سناتور مزبور در مقاله ای به حمایت از بهائیانی برخاسته که در آن ایام در مراکش دستگیر و به جرم اقدامات سوء خود به اعدام محکوم شده بودند(6)

ج) نشریات مهم امریکایی همچون تایم، لوس آنجلس تایمز، دیلی نیوز و خبرگزاری هایی همچون آسوشیتدرپس نیز به هر بهانه ای به تبلیغ بهائیت می پردازند. به عنوان مثال روزنامه تایم در شماره 26 آوریل 1963 در مقاله مشروحی که دو ثلث یک صفحه را اشغال کرده بود به معرفی این فرقه و درج مصاحبه ای با روحیه ماکسول (همسر شوقی) مبادرت می ورزد. (7) همچنین در زمستان سال 1346 یکی از سران بهائیت به نام طراز الله سمندری برای تبلیغ به امریکا سفر کرد و چهار ماه در آن مناطق حضور داشت که با انعکاس رسانه ای مفصلی همراه بود. از جمله روزنامه دیلی نیوز شیکاگو مصاحبه ای از او چاپ کرد که عنوان جانبدارانه «پیام دیانت بهائی؛ صلح و عدالت» را بر آن نهاده بود. همچنین به نوشته ی بهائیان: «علاوه بر اعلانات و اخباری که در این مورد در روزنامه ها، رادیوها و تلویزیونها انتشار یافت و طی آن شمه ای از شرح حال... جناب سمندری... پخش گردید، شرح مبسوطی نیز به وسیله ی «جورج کورنل» سردبیر مذهبی خبرگزاری آسوشیتدپرس انتشار یافت، این نشریه سپس می افزاید که جورج کورنل مصاحبه ای با سمندری ترتیب داد که : «در پیش از 4000 روزنامه مختلف در سراسر امریکا و کشورهای مجاور از جمله پاناما منتشر گردید. »(8) به راستی آیا این پوشش وسیع جز با هماهنگی کامل امپریالیسم خبری ممکن است؟

رسانه های فرانسوی. 

در فرانسه نیز همچون انگلیس و امریکا شاهد پوشش تبلیغی گسترده ای برای بهائیت هستیم. در این زمینه ذکر یک مثال ما را در نیل به مقصود یاری، و از بیان سایر مصادیق تا حدی بی نیاز می سازد.

در مرداد 1355 کنفرانس بین المللی بهائیان در پاریس برگزار شد. در مورد بازتابهای این کنفرانس در نشریه رسمی محفل ملی بهائیان ایران چنین آمده است: « مطالب بسیاری است که در حاشیه اخبار مربوط به کنفرانس باید به عرض خوانندگان عزیز برسد. اولین مطلب، انعکاس کنفرانس از وسائل ارتباط جمعی فرانسه بود. در کلیه جلسات کنفرانس، مخبرین جراید و رادیو و تلویزیون حاضر بودند و اخبار کنفرانس را پخش می کردند و تلویزیون فرانسه فیلم کنفرانس را نشان می داد. جراید معتبر فرانسه مانند لوموند، سوسواکسپرس، فیگارو چند شماره مقالات و مطالبی درباره ی کنفرانس و تعالیم بهایی درج کردند. »(9)

دیگر رسانه ها

در سایر کشورهای اروپایی نیز این حمایتها به اشکال مختلف مشاهده می شود که به دلیل جلوگیری از تطویل کلام از بیان آن در می گذریم و تنها به ذکر این نکته بسنده می کنیم که مواردی از گشاده دستی و سخاوتهای غیر معمول دولتهای غربی نسبت به این فرقه در خلال اسناد و مدارک موجود مشاهده می شود که برای آشنایان با دیپلماسی «سوداگر» حاکم بر کشورهای ماورای بحار، دقیقاً بده بستانهای پشت پرده را نشان می دهد. به عنوان مثال به کنفرانس بهائیان در لوکزامبورگ اشاره می کنیم که شهریور 1331 برگزار شد و به گفته منابع بهائی «بزرگ ترین کنفرانس سالیانه اروپا» بود. پیرامون بازتاب رسانه ای این اجلاس در نشریه بهائیان می خوانیم: «... و همچنین در رادیو لوکزامبورگ تفصیل کنفرانس را مفصلاً درج می نمودند... و همچنین در رادیو لوکزامبورگ که قوی ترین فرستنده رادیویی اروپاست و برای هر دقیقه وقت آن مبلغ هنگفتی باید پرداخت، مجاناً و رسماً مصاحبه رادیویی با 3 نفر از نمایندگان بهایی در کنفرانس لوکزامبورگ به عمل آوردند که در روز جمعه 14 شهریور 31، بیست و پنج دقیقه بعدازظهر به وقت محلی در رادیوی مزبور انتشار یافت و صوت آن را نیز در صفحه [= گرامافون] ضبط نمودند. »(10)

در پایان به عنوان حسن ختام این مقال به ذکر موردی می پردازیم که کاملاً از حمایتهای پشت پرده و زد و بندهای امپریالیسم رسانه ای غرب با فرقه حکایت دارد و اتفاقاً خبر آن را نیز منابع بهایی لو داده اند.

 جریان از این قرار است که مقرر بوده در روز 21 ژانویه 1968 ( اول بهمن 1346) اجتماعی از بهائیان در سود برگزار شود. اما جالب اینکه اخبار مربوط به همایش، یک روز قبل از برگزاری آن، یعنی در روز 30 دی ماه از رادیو پخش شده است. یعنی گزارش همایش از قبل تهیه و با هماهنگیهای لازم در اختیار رادیو سوئد قرار گرفته بود و آنها نیز به دلیل اشتباهی که رخ داده، خبر آن را یک روز قبل از وقوع، منتشر کرده اند. نشریه رسمی بهائیان ایران در این زمینه با تعجب می نویسد: « یک اجتماعی عمومی که در روز 21 ژانویه منعقد می شد، در دو روزنامه که صبح منتشر می شوند، اعلان گردید. اعلانات این اجتماعی به کلیه روزنامه های صبح منطقه و همچنین برای برنامه اخبار محلی رادیو ارسال گردید... با نهایت تعجب متوجه شدیم که اخبار، یک روز قبل از اجتماع در رادیو پخش شده بود. »(11)

پی‌نوشت‌ها:

1. آهنگ بدیع، سال 1342، ش 3 تا 6، صص 180- 187 و 190.

2. همان، صص 225- 228 و 229.

3. اخبار امری، سال 1349، ش 10، صص 285- 286.

4. همان، تیر 1344، ش 4، ص 244.

5. آهنگ بدیع، سال 1332، ش 6- 7، ص 123.

6. اخبار امری، آبان - آذر 1342، ش 8 و 9، ص 504.

7همان و8. آهنگ بدیع، سال 1347، ش 5 و 6، صص 150- 151.

9. اخبار امری، سال 1355، ش 11، صص 302- 303.

10. آهنگ بدیع، سال 1331، ش 9، ص 6.

11. اخبار امری، شهریور- مهر 1347، ش 6 و 7، ص 441.