«در ارض اقدس، بر حسب قوانین و مقررات حكومت جدید التأسیس. . . اینگونه محافل را به وجود آورید». (2)
و حال آنكه در تشكیل همین محافل در كشورهای ایران، عراق، انگلستان و آلمان، رعایت قوانین و مقررات این دولت ها را مطرح نمی كند!31)
این حمایت های آشكار و قوی از دولت اسرائیل، سبب شد تا «فرمان نیویج»، یكی از مهره های مهم دولت اسرائیل، فرقه مجهول و منحرف «بهائیت» را در ردیف اسلام و مسیحیت و یهودیت قرار داده و آن را یك «دین جهانی و بین المللی» بنامد:

«اكنون فلسطین را نباید فی الحقیقه منحصراً سرزمین سه دیانت محسوب داشت، بلكه باید آن را مركز و مقر چهار دیانت به شمار آورد، زیرا امر بهائی كه مركز آن حیفا و عكاست و این دو مدینه زیارتگاه پیروان آن است، به درجه ای از پیشرفت و تقدم نائل گشته كه مقام دیانت جهانی و بین المللی را احراز نموده است، و همان طور كه نفوذ این آئین در سرزمین مذكور روز به روز رو به توسعه و انتشار است، در ایجاد حسن تفاهم و اتحاد بین المللی ادیان مختلفه عالم نیز عامل بسیار مؤثری به شمار می آید». (4)

روحیه ماكسول (آخرین رهبر فرقه بهائیت) و همسر شوقی می گوید:.

«من ترجیح می دهم كه جوانترین ادیان(بهائیت) از تازه ترین كشورهای جهان(اسرائیل) نشو و نما نماید و در حقیقت باید گفت آینده ما یعنی(بهائیت و اسرائیل) چون حلقات زنجیر به هم پیوسته است. »(5)
بهائیان، كشور ایران را مهد وخاستگاه فرقه بهائیت می دانند و سعی بلیغ و جد وجهد وافر برای انجام تبلیغات بهایی گری در ایران داشته و دارند. اما آنها از دیگر نقاط جهان نیز غافل نبودند و حتی در بسیاری از سرزمین ها با دعوت رسمی دولت های استعمارگر، مبلّغان خود را بدان سرزمین ها می فرستادند.

بی شك هدف استعمارگران از طرح و حمایت از بهائیان ایجاد تشتت و چندپارگی در میان مسلمین و تبدیل آنها به گروههای متخاصم و جزایر تك تك و بی رابطه و درگیرساختن آنان در جنگ های عقیدتی بود.

لازم به ذكر است كه یكی از عوامل پیشرفت بهائیان، تظاهر آنان به اسلام در ملاء عام بوده است. به عنوان نمونه عباس افندی پس از مرگ بهاء، ابتدا باب هر نوع تبلیغی را مسدود كرد و همراه افراد دیگر فامیل، در لباس مسلمانی به انجام مراسم مذهبی اسلامی مشغول شد و به نحوی در این ظاهرسازی ها رعایت جوانب را در نظر داشت كه كمتر كسی احتمال ضعف ایمان مسلمانی آنان را می داد. چه رسد به خروج از اسلام و نفی همه ارزش های اسلامی. (6)

اتحاد بهائیان و صهیونیستها
بهائیان علاقه و روابط ویژه ای با دولت اسراییل داشته اند و براساس همین علاقه با تجارصهیونیست نیز متحد هستند و در مبارزه علیه جمهوری اسلامی ایران به صورت همگام عمل می كنند. 
پس از تشكیل دولت غاصب اسراییل سران جریان صهیونیسم، بهائیت رابه عنوان دین به رسمیت شناختند و اجازه دادند تا نخستین معبد بزرگ بهائیان به نام «مشرق الاذكار»(7) در آنجا ساخته شود: 
«موقوفات بین المللی بهایی برصفحه جبل كرمل با امضای قراردادی با مقامات اسراییلی برای ابتیاع قطعه زمینی به مساحت سی و شش هزار مترمربع واقع در رأس جبل كرمل جنب غار ایلیا به مقدار زیاد افزایش یافته. همچنین با تملك نقطه ای كه به قدوم مبارك حضرت بهاءالله متبرك و محل نزول لوح كرمل بود، به قیمت یكصدوهشت هزار دلار خریداری گردید وقرار شد اولین مشرق الاذكار ارض اقدس برآن ساخته شود. . . »(8)

نقشه این معبد بهائیان و نیز گور بهاءالله و سیدعلی محمد باب توسط یكی از اساتید بهایی دانشكده معماری دانشگاه تهران به نام دكترعباس امانت تهیه و با صرف دهها میلیون دلار زیر نظر او ساخته شد. 
به دلیل وجود گور بهاءالله و عباس افندی وشوقی افندی (ربانی) و نیز بزرگترین معبد بهائیان در اسراییل، همواره بهائیان در شمار افرادی قرار داشتند كه خواستار برقراری رابطه رسمی بین ایران و اسراییل بودند و حتی شایع است تاجری كه وسیله پرداخت رشوه 400 هزار دلاری به ساعد مراغه ای در ازای ایجاد رابطه با اسراییل را فراهم آورد، بهایی بود.
بهائیت به مثابه یك حزب صهیونیستی
شوقی افندی در زمان حیات خود به بهائیت صورت تشكیلات حزبی داد و در هر شهر محفل ویژه بهائیت به وجود آورد و در بسیاری از كشورها این محافل بهائیان را به صورت محافل مذهبی و یا شركت های تجارتی به ثبت رساند.

روحیه ماكسول همسر شوقی افندی در این مورد می نویسد: 
«میل مبارك آن است كه. . . محفل را به اسم جمعیت دینی واگر نشد به عنوان هیئت تجارتی تسجیل نمایند. »(9)

بسیاری از كارشناسان بر این اعتقادند كه اگر بهائیت توانسته است تاكنون برپا بماند به سبب همین نظام كنترل اجتماعی بود. در زمان شوقی افندی هركس برخلاف اراده مرتكب عملی می شد، ابتدا از این تشكیلات اخراج می گردید. به این مرحله «طرد اداری» می گفتند و اگر آن شخص در مخالفت خویش ایستادگی می كرد، او را از جامعه بهائیت طرد می كردند كه آن را«طرد روحانی» نام گذاشته بودند.
البته بهائیان در كنار این طردها كه نسبت به افراد متخلف داشتند و با برخوردهای خشن و سنگین همراه بود نسبت به جامعه پیروان خود بسیار حساس بوده و به عنوان پشتیبانی همیشه در صحنه، در تمام زمان ها و مكان ها حضور داشته اند.
حضرت امام خمینی «قدس سره» در سال 1321 ضمن انتقاد از سكوت جامعه مسلمانان نسبت به ظلم ها و مشكلات مسلمین، خصلت وحدت و اتحاد بهائیان را مورد اشاره قرار داده و خطاب به مؤمنین می فرمایند:

«خوب است دینداری را دست كم از بهائیان یاد بگیرید كه اگر یك نفر آنها در یك دیه زندگی كند، از مراكز حساس آنها با او رابطه دارند و اگر جزئی تعدی به او شود، برای او قیام كنند». (10)
پی نوشتها :
1- سعیدزاهد زاهدانی، بهائیت درایران، مركزنشراسنادانقلاب اسلامی، چاپ دوم، 1381، ص .257 
2- اسماعیل رائین، انشعاب در بهائیت، مؤسسه تحقیقی رائین، ص .170
3- روزنامه جمهوری اسلامی، مورخه 8/11/.1382
4- اسماعیل رائین، انشعاب در بهائیت، صص 171 و .170
5- اخبار امری، ش 10، دیماه 1340 (ژانویه 1962، شماره صفحات مسلسل 601).
6- سیدمحمدباقر نجفی، بهائیان، ص .665
7- نخستین مشرق الاذكار در عشق آباد بنا شده است.8- عباس افندی (عبدالبهأ)، كتاب قرن بدیع، جلددوم، چاپ مصر، صص 231-.230
9- روحیه خانم ام البهأ، ترجمه ابوالقاسم فیض، كتاب گوهر یكتا در ترجمه احوال مولای بی همتای ما، ص 384، به نقل از بهائیت در ایران، ص .256
10- صحیفه نور، جلد 1، ص .4