سید نورالدین حسینی شیرازی ( نایب الإمام ) و مبارزه با بهائیت

آیت الله سید «نورالدین حسینی شیرازی» 1274 هجری شمسی در شیراز متولد شد. وی از شاگردان آیات عظام آخوند خراسانی، محمدتقی شیرازی و شیخ الشریعه اصفهانی بود. او علاوه بر دارا بودن شأن بالای فقهی، از موقعیت دینی، علمی، اجتماعی و سیاسی مهمی نیز برخودار بود به گونه ای که به او «نایب الإمام» می گفتند.
فعالیت های سیاسی او در زمان رضاخان گسترش یافت. وی بخاطر اعتراض به کشف حجاب در 1306 و 1308 به بوشهر و تهران تبعید شد اما اعتراضات گسترده مردم در شاهچراغ و تعطیلی بازار وکیل و شهادت چند نفر از معترضان در تظاهرات باعث بازگرداندن او به شیراز شد. از دیگر فعالیت های مهم او تأسیس "حزب برادران" بود.
آیت الله سید «نورالدین حسینی شیرازی» همراه تنی چند از رجال سیاسی، دینی شیراز در 1313 طرح اولیه و مخفیانه ای برای تأسیس حزبی بنام حزب برادران (حزب نور) ریخت که پس از شهریور 1320 فعالیت خود را جدی و در سال 1324 آنرا علنی کرد. حزب برادران تا زمان کودتای 28 مرداد 1332 به فعالیت های خود ادامه داد و از آن پس بصورت محدود ادامه یافت.
این حزب دارای 13 هیأت و تشکل فرعی مذهبی بود و نشریه ای سیاسی بنام "آیین برادری" که ارگان رسمی آن محسوب می شد، در چند شماره منتشر کرد. علاوه بر ان، نشریه ای علمی نیز با سبک نشریه "آیین اسلام" بنام "مهر ایزد" منتشر کرد که در بسیاری از شماره های آن آیت الله شیرازی مقاله های عقیدتی خود را منتشر می کرد. مبارزه با بهائیت از دیگر اقداماتش بود.
در 1334، آیت الله بروجردی از شاه خواست که از نفوذ بهائیت در کشور، بویژه در عرصه سیاسی جلوگیری کند. شاه نیز به استانداران خود دستور داد که مانع فعالیت های بهایی ها شوند. این مسأله سبب شد تا در همان سال و همزمان با ورود شاه به شیراز، آیت الله سید «نورالدین شیرازی» دستور تخریب مرکز بهائیان شیراز را صادر کند.
مرکز بهائیان شیراز در حالی تخریب می شد که خود آیت الله شیرازی در صحنه حضور داشت. علاوه بر این وی با نفوذ و قدرتی که داشت به تهران فشار آورد تا استاندار بهایی شیراز را عزل کنند که سرانجام هم موفق شد. آیت الله در 1327 همراه 500 نفر از یاران خود سفری به اصفهان، تهران، قم و مشهد انجام داد. در سخنرانی تهران پیشنهاد منع فروش مسکرات را داد.
وی در تهران همچنین تأسیس یک دفتر در هر شهر برای جمع آوری کمک به مسلمانان را پیشنهاد داد. آیت الله سید «نورالدین حسینی شیرازی» در نهایت در سال 1335 به طور مرموزی فوت کرد