بهائیت در ایران : چرا نهاد رهبری بهائیت (بیت العدل) هدف تبلیغی اش، کشورهای محروم است!؟
بهائیان مدعی هستند که هر روز بر تعداد پیروان بهائیت افزوده شده؛ درحالی که هیچ گاه نمی گویند در کجا و در چه سرزمین هایی مشغول یارگیری و ادیان ستیزی با مدیریت و هماهنگی بیت العدل هستند.
در یکی از مهم ترین سایت های بهائیت، به نام " آئین بهائی " لیستی طویل از کشورهای فقیرنشین آسیایی و آفریقایی آمده است:
هند، کنیا، ویتنام، کنگو، فیلیپین، زامبیا، آفریقای جنوبی، بولیوی، تانزانیا، اوگاندا، چاد، پاکستان و میانمار.
فرض محال که ایناعداد وآمار درست است . اگر دقت نمائید بجز امریکا در میان لیست ارائه شده مابقی کشورها در فقر نسبی وشدید برخوردارند . در مورد امریکا هم یک نکته حائز اهمیت است تعداد قابل ملاحظه بهائیان مهاجرینی هستنند که از ایران وسایر نقاط به آن کشور عزیمت کرده و در آنجا با تشکیل خانواده و تبلیغ توانسته اند اماری از جمعیت را بخود اختصاص دهند . اما در مورد مابقی کشورها حتی هند که دارای مراتبی در پیرشفتهای علمی وتکنولوژی میباشد اما فقر در اینکشور کاملا بشکل عریانخود نمائی میکند .
باز گردیم به سوال ابتدای مطلب : اگر در تاریخ ظهور و بروز بابیت وبهائیت نگاهی داشته باشیم . ایران آنروز دقیقا وضعیتی مشابه کشورهائی را داشت که در اینجدول لیست شده اند . فقر بشدت بیداد میکرد . فاصله طبقاتی به اوج خود رسیده و وضعیت بهداشت صفر و ابتلا به انواع بیماریهای مصری شیوع داشت . مردم عملا از آینده خود نا امید بودند . و با عنایت به اعتقادات اسلامی منتظر یک منجی بودند تا آنها را از این وضعیت فلاکت بار نجات دهد . در چنین شرایط اعلام بابیت میتوانست برای مردم قابل باور شود .
همین وضعیت وراهبرد توسط بیت العدل در کشورهای فقیر در دستور کار قرار گرفت و هنوز همادامه دارد . فعالیت آموزشی ، بهداشتی و عام المنفعه در فقیر ترین مناطق کشور ها در کنار تبلیغ آئین بهائی در حال انجام است . در کنار آن هزینه های سنگین ساخت مشرق الذکارها در مناطق مختلف این امکان را به بیت العدل میدهد که بتوانددر میان مردم فقیر و همان منتظران یک منجی حضور داشته باشد و حوزه نفوز فکری خود را بسط و گسترش دهد .
یکی از آخرین مشرق الذکار ساخته شده در باتامبانگ کشور کالمبوج بتاریخ اول سپتامبر 2017 بوده است . در
وقتی به ویکی پدیا ی کشور کامبوج رجوع کنیم متوجه راهبرد فرقه ضاله بهائیت خواهیم شد .