بارها در این موضوع مطلب گذاشته ایم . مسئله نکاح و ازدواج در هر دین و آئینی وجود دارد و پیروان هر دین و مذهب طبق آئین خود با فرد دلخواه خویش عقد ازدواج می بندند و زندگی جدیدی را آغاز می کند. بعنوان مثال در اسلام یک فرد مسلمان حق ندارد با محارم خود ازدواج کند یعنی با مادر، خواهر، خواهرزاده، برادرزاده، خاله، عمه چه نسبی و چه رضاعی خویش ازدواج نماید. البته ازدواج فامیلی خصوصا بستگاندرجه یک ( همان محارم تصور کنید ) در اغلب آئینها نهی شده است . اما در آئین  بهائیت مسئله کمی فرق می کند.

از جمله احکامی که توسط پیامبر خود خوانده بهائیت جناب میرزا حسینعلی نوری به منصه ظهور رسیده است و از کلک نامبارک وی صادر شده این است که در این فرقه ضاله  ازدواج با محارم جایز بوده و عمو می تواند با برادرزاده خویش ازدواج نماید یا برادرزاده می تواند با عموی خویش وصلت نماید. به نظر میرذسد پیامبر خوانده بهائیت در همه احکام واصول فرقه ساختگی خود بنا را در ارائه روشهای جدید ولو غیر منطقی و خلاف اخلاق میدانسته اند .

شوقی ربانی سومین و آخرین رهبر فرقه ضاله بهائیت در کتاب توقیعات مبارکه جلد 3 صفحه 177 سطر 13 می نویسد: «راجع به برادرزاده، فرمودند بنویس: حکم قطعی راجع به بیت العدل اعظم است. اما در وقت حاضر (که بیت العدل تأسیس نشده) منع آن جائز نه».

     ملاحظه می کنید که هرچه بی بند و باری و فسق و فجور است در این آئین دیده می شود که در مجالس آنان مانند ضیافت 19 روزه نیز شاهدش هستیم و شوقی ربانی آخرین رهبر این فرقه وقتی از ازدواج با برادرزاده از او سؤال می شود، می گوید در حال حاضر منع آن جایز نیست و می شود با برادرزاده هم ازدواج کرد! دانشمندان معتقدند که مسئله تزویج بین حیوانات نیز تا حدودی رعایت می شود، اما متأسفانه در فرقه ضاله بهائیت رعایت نمی گردد.