بهائیت در ایران : یکی از آموزه هایی که مسیحیان تبشیری در بین تشریح انجیل به آن می پردازند، بحث لزوم تشکیل اسرائیل به استناد پیشگویی های کتاب مقدس می باشد که این امر روشن می سازد که تبشیری ها در راستای منافع صهیونیزم، مسیحیت را نیز به عنوان ابزار به کار گرفته اند.

روش "استناد به پیشگویی های کتاب مقدس برای تحقق حکومت اسرائیل" شیوه ای است که یهود بنا بر آن اهداف خود را ترسیم می کند و از این جهت این نوع اعتقاد به واسطه صهیونیست ها در فرقه ها و نحله های سایر ادیان نیز تسری داده شده تا حامیان صهیونیست منحصر در یهود نباشند.

اگرچه در مذهب یهود، نژاد و نسل حرف اساسی را می زند و یهودی حقیقی کسی است که از مادر به این کیش زاده شده باشد اما گرایش به صهیونیزم چنین محدودیتی ندارد زیراکه یک صهیونیزم در هر دین و ملتی قائل به برتری نژاد یهودی و تشکیل حکومت این قوم در سرزمین اشغالی می باشد که از این نظر صهیونیست ها را می توان سربازان غیر یهودی اسرائیل دانست.

بهائیان نیز در بهره گیری از روش "استناد به پیشگویی های کتاب مقدس برای تحقق حکومت اسرائیل"  بسیار کهنه کار هستند چنانچه بانیان این فرقه ضاله از این شیوه در آثارشان بسیار بهره برده اند. در کتاب وارثان کلیم، صفحه23 و 24 دقیقا با همان مشیی که مبلغان تبشیری در تفسیر کتاب مقدس دارند و با استناد به کتاب مقدس، حمایت همه جانبه خود از این رژیم غاصب را ابراز می کنند.

نکته جالب اینکه بهائیان حتی از مسیحیان تبشیری نیز در این رابطه سبقت گرفته و تاریخ تشکیل دولت اسرائیل را به انبیا منسوب کرده اند و در همان کتاب گفته اند که 1844 میلادی که آغاز غصب جدی اسرائیل بوده در کتاب دانیال نبی آمده است. در حقیقت بهائیان و مسیحیان تبشیری یک رسالت مشترک دارند و آن دشمنی با اسلام و حمایت تمام قد از جنایتکاران صهیون می باشد.

بر اساس این گزارش از دیگر نقاط مشترک بهائیان و مسیحیان تبشیری در حمایت از اسرائیل می‌توان به بحث ضرورت تبلیغ بین مسلمانان و فضاسازی برای رژیم اشغالگر قدس اشاره کرد چنانکه به نظر می‌سد هر دو فرقه به دنبال تربیت نیروی پیاده در داخل کشور هستند تا در وقت لزوم  برای ایجاد اغتشاش از آن‌ها بهره گیرند.

ماموریت جریان تبلیغ مسیحیت در ایران همانند فرقه بهائیت ماموریتی تباه کننده در بین ایرانیان مسلمان است و از این منظر است که در قاموس روابط پیدا و پنهان اسرائیل، تبشیری ها جایگاه ویژه ای پیدا می کنند و سران جریان تبشیر از سوی این رژیم تکریم می‌شوند.

در ابعاد رسانه ای هم نگاهی گذارا به سایت های راه اندازی شده توسط اردوگاه صلیبی گویای این است که آنها راهبرد خبری شان را طوری چیده اند که از تبشیری ها و بهائیان به عنوان دو اقلیت مظلوم در ایران نام برده شود و مدافعی تمام عیار برای این دو فرقه باشند.

اردوهای برگزار شده توسط اردوگاه صلیبی در اسرائیل با شرکت مسیحیان فارسی زبان ، تعریف و تمجیدهای سران تبشیری ها از اسرائیل، حمایت های دو جانبه اسرائیل و تبشیری ها همگی نشان دهنده علت های ناگفته حمایت از جریان تبشیر از سوی صهیونیست ها است.

در پایان باید خاطر نشان ساخت تمامی آنچه در این مجال اندک بیان شد تنها بخشی از علل ناگفته حمایت صهیونیست از بهائیت و مسیحیت تبشیری است که هم راستا با نظام سلطه و اسرائیل در تخریب فرهنگی ایران اهتمام جدی دارند.