بخش سوم از مجموعه جنایات فرقه ضاله بهائیت تقدیم کاربران میگردد .
بهائیت در ایران : شاید جنایات فرقه مخرب بهایی مثل کوفتن نعل بر دست و پای مردم در شورش های کرمان یا قتل عام خانوادگی ابرقو یا به گلوله بستن مردم در محله سعدی شیراز و....کمتر در یاد مانده باشد. اما نسل بعد از انقلاب با جنایات فرقه ضاله بهائیت میباید بیشتر آشنا شوند . فرقه ای که مانند ماری خوش خط و خال و بدون خطر نزدیک میشود و در فرصت مناسب زهر خود را به انسان میرساند .
زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).
شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.
علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.
سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري شيخيه را برعهده گرفت.
عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.