بهائیت در ایران : محسن حاجی میرزائی وزیر آموزش و پرورش پیش از آغاز سال تحصیلی 99-98، در خصوص تبلیغ ادیان غیررسمی کشور به وسیله‌ی ابراز آن در مدارس گفت: «اگر دانش آموزان اظهار کنند که پیروان ادیان دیگری بجز ادیان رسمی کشور هستند و این اقدام آن‌ها به نوعی تبلیغ محسوب شود، تحصیل آن‌ها در مدارس ممنوع است».(1)

بهائیت در ایران : تاریخ بهائیت درواقع در ابتدا به معرفی میرزا حسینعلی نوری به عنوان بنیان‌گذار بهائیت سپس عباس افندی یا همان عبدالبهاء به عنوان جانشین او می‌پردازد و کارها و اقدامات او را بازگو می‌کند، سپس به معرفی عباس افندی و بعد از آن به شوقی افندی که رهبران تاریخ بهائیت بودند، می‌پردازد و درباره مسائل و کارهایشان و اقداماتی که داشته‌اند توضیحی برای شما خواننده گرامی قرار می‌دهد. در این میان اتفاقات و وقایع این بخش از تاریخ هم که در جریان آن بوده شرح داده شده است.

بهائیت درایران : در مقالات متعدد در مورد طاهره قره العین به عنوان یکی از شخصیت های مؤثر در جریان انحرافی بابیت که در دو سده گذشته با سوء استفاده از مقوله مهدویت، بر افکار عمومی ایران آن روزگار تأثیر گذاشته و تا امروز نیز یکی از دغدغه های مردم مسلمان ایران اسلامی است، صحبت شد.در مقالات مذکور اشاره شد که دشمنان اسلام به ویژه صاحبان زر و زور برای استیلا بر ایران و ایرانی از هر حیله ای استفاده کرده و با به استخدام درآوردن عروسک های خیمه شب بازی در آرزوی نیل به اهداف خویش بوده اند. امروزه نیز با همان تزویرهای نخ نما وارد عرصه شده تا شاید بتوانند با بکار گیری تکنولوژی، مهدویت را به چالش کشیده و مهدی یا مهدی های دیگری را به جامعه شیعی وارد سازند. 

بهائیت در ایران : مجازات طرد در حالی در بهائیت اعمال می‌شود که این فرقه، تحری حقیقت را به عنوان یکی از تعالیم خود مطرح کرده است. اما مگر نه آن است که قدم اول برای رسیدن به یقین و دست برداشتن از تقلید؛ شک و تردید و به دنبال آن، سؤال و پرسش نمودن است؟! با این حال، چگونه یک بهائی حق شک و حتی طرح پرسش نسبت به اعتقادات و نظام رهبری خود را ندارد؟!