سخن پایانی کتاب با اشاره به سوره زمر آیه 17 خطاب به بهائیان آمده است:
... ای جوانان بهائی!ای متحریان حقیقت و ای برادران ارجمند! در راه رسیدن به آیین خدایی و دستورات سعادت بخش آ، از روح پرتلاطم و حق جوی خویش، از قلب پاک خود، که تشنه حقیقت و زیبایی آنست مدد جوئید و با بی نظری به پژوهش برخیزید. یقین بدانید که به سرچشمه پرفروغ و زیبای آن خواهید رسید. همچنانکه صدها شخصیت روشنفکر بهائی حقیقت جو به این راه گام نهادند و به سعادت واقعی و آیین جاودانگی قرآن مجید رسیدند...
این کتاب از سایت بهائیت در ایران قابل دریافت است.
زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).
شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.
علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.
سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري شيخيه را برعهده گرفت.
عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.
فارسی
English (UK) 
