مهم‌ترین وجه تمایز آیین بهائی با سایر ادیان، نوآوری پیشوایان ما در زمینه‌ی تعالیم و نظامات مطابق با این عصر است؛ همچنان که عبدالبهاء گفته است: «جميع می‌گفتند: تعاليم حضرت بهاءالله فی الحقيقه مثل ندارد، روح اين عصر است و نور اين قرن».(1)
مبلغان بهائی در اعتقادات خود نهاد رهبری بهائیت را که توسط شوقی افندی راه اندازی شد را بی‌نظیر و بی مانند معرفی کرده است: شوقی افندی در مورد بیت العدل اعلام میکند «حکومات متّحده‌ی آینده‌ی بهائی که این نظم وسیع اداری، یگانه حافظ آن است، نظراً و عملاً در تاریخ نظامات سیاسی بشری، فرید و وحید است و در تشکیلات ادیان معتبره‌ی عالم نیز بی‌نظیر و مثیل».(2)
اما در نحوه شکل گیری اینقوه عاقله رهبری بهائیت به اعتراف عبدالبهاء، نظام رهبری بیت العدل در واقع کپی‌برداری از مجالس اروپایی است: «بيت العدل اعظم به ترتيب و نظامی كه در انتخاب مجالس ملّت در اروپا انتخاب می‌شود، انتخاب گردد».(3)با این حال، ادعای ابداع این نظامات به ظاهر بدیع را می‌توان باور کرد یا دُمب خروس پیشوایان بهائی در این کپی‌برداری را می‌توان منکر شد؟! در این مطلب قصد قضاوت در مورد مجالس اروپائی را نداریم ، اما آیا توسل به دروغ برای مُدرن جلوه دادن بهائیت، با رسالت ادیان الهی در صداقت و حقیقت‌گویی در تضاد نیست؟!

پی‌نوشت:
1- عباس افندی، خطابات، لانگنهاین آلمان غربی: لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری به زبان‌های فارسی و عربی، بی‌تا، ج 3، ص 78.
2- شوقی افندی، دور بهائی، لانگنهاین آلمان غربی: لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری به زبان‌های فارسی و عربی، نشر سوم، 1988 م، صص 90-87.
3-  عباس افندی، مکاتیب، مصر: فرج‌الله زکی الکردی، 1921 م، چاپ اول، ج 3، ص 501.