بهائیت در ایران : نفوذ بهائیان در دوران پهلوی دوم و بخصوص از دهه 1340 به بعد بقدری گسترش یافت که به یکی از مسائل و نگرانی‌های ایرانیان تبدیل شد. جامعه ایران شاهد بود که اعضای این تشکیلات وابسته به #اسرائیل، در تمام نهادهای حکومتی و از جمله دربار و دفتر فرح نفوذ کرده‌اند. سند حاضر که با مهر «سرّی» طبقه‌بندی شده است، علاوه بر مطلب بالا، نشان‌دهنده آن است که حکومت پهلوی از افشا شدن این روابط احساس نگرانی می‌کرده است.

نکته :

بهائیت در ایران : پیامبرخوانده‌ی بهائیت مدعیست که هرآنکس مسلک ساختگی او را نپذیرد، حتی اگر به تمامی علوم احاطه داشته باشد، باز هم نادان است؛ همچنان که می‌خوانیم: «اگر نفسی الیوم به جمیع علوم أرض احاطه نماید و در کلمه‌ی بلی توقف کند لدی الحق مذکور نه و از اجهل ناس محسوب (: اگر کسی امروزه به جمیع دانش‌های زمین احاطه داشته باشد اما بهائیت را نپذیرد، از نادان‌ترین مردم نزد خدا به حساب می‌آید)».(1)

بهائیت در ایران : تشکیلات بهائیت همچنان با تبلیغات حداکثری در ایران حتی باوجود ممنوعیت و مجرمانه بودن تبلیغ در کشور در صدد جذب جوانان است .

باوجود اینکه در ایران تبلیغ بهائیت ممنوع است و تشکیلات بهائی به این امر واقف است و همچنین طبق سخنان رهبران بهائی که اطاعت از اوامر و قوانین حکومت متبوع را لازم و واجب شمرده است، اما این تشکیلات بر خلاف این سخنان و اعتقادات بهائیان به طور مداوم و نشر حداکثری در رسانه های خود اقدام به تبلیغ جوانان ایرانی تحت عناوین مختلف از جمله موضوعات اجتماعی، هنری، آموزشی، اقتصادی و دینداری می نماید.

بهائیت در ایران : پیشوایان فرقه‌ی بهائیت برای آینده‌ی رهبری دنیا تحقق حکومت جهانی بهائی را پیش‌بینی کرده‌اند. اما به راستی چگونه می‌توان از یک‌سو دخالت در امور حکومتی را حرامی الهی برشمرد و از سویی دیگر، انتظار حکومتی بهائی، آن هم در سطح جهانی را کشید؟! آیا این، نمونه‌ی بارزی از دورویی و تناقض آشکار در بهائیت نیست؟!