‌‌بهائیت در ایران : جناب‌ پروفسور استنودکاب‌ که‌ یکی‌ از «عقل‌ کل» های‌ بهائیت‌ در مغرب‌ زمین‌ است‌ در سال‌ 1325 (بیش‌ از 70سال‌ قبل) مقاله‌ای‌ نگاشته‌ و پیش‌بینی‌ کرده‌ که‌ در سال‌ 2001 میلادی‌ جهان‌ به‌ تسخیر بهائیان‌ درمی‌آید و آنگاه‌ وضعیت‌ عالم‌ را در آن‌ سال‌ ترسیم‌ کرده‌ است. پیشگوییها و بهتر بگوییم: خوابهای‌ خوش‌ زیر و متاءسفانه‌ تاکنون‌ که‌ 19 سال‌ از سال‌ 2001 می‌گذرد هیچ‌کدام‌ محقق‌ نشده، سهل‌ است‌ که‌ ضد آن‌ نیز وقوع‌ یافته‌ و این‌ امر هزار و یک‌ دلیل‌ دارد که‌ یکی‌ از مهم‌ترین‌ آنها این‌ است‌ که‌ مسلک‌ حضرات‌ نه‌ تنها موفق‌ به‌ هیچ‌ تغییری‌ در جهان‌ نشده‌ بلکه‌ در خاستگاه‌ اصلی‌ خود نیز هنوز قادر به‌ گرفتن‌ رسمیت‌ نشده‌ و حکم‌ قاچاق‌ را دارد.‌

بهائیت در ایران : مهم ترین کتاب حسین علی نوری کتاب اقدس و ایقان است و در هر دو کتاب در میان بهائیان دارای احترام ویژه ای است. کتاب ایقان که چندین بار توسط لجنه نشر آثار بهائی تصحیح شده است حاوی مطالبی است که بخشی از آن در ارتباط با اثبات قائمیت علی محمدی شیرازی است.این کتاب درآخرین سالهای اقامت وی در بغداد نگاشته شده است.این بحث برای حسین علی نوری ومبلغین بهائی حائز اهمیت بوده است که بتوانند اثبات کنند علی محمدشیراز  آخرین اما شیعیان یعنی حجت بن احسن مهدی است. کسی که با آمدنش جهان را از عدل داد پر خواهد کرد.

بهائیت در ایران : بهائیان بر این باورند که آئین ما آئین محبت است و با عداوت میانه ای ندارند.جمله ی زیر از جناب بهالله در کتاب پیام ملکوت است:

بهائیت در ایران: فرایند حوادث منتهی به کودتای سیاه 28‌مرداد با سست شدن پیوند میان گروه‌های مختلف اجتماعی همچون روحانی، ‌دانشجو، بازاری همراه بود که همین امر بسیار به نفع رژیم پهلوی تمام شد، اما در جریان نهضت امام در سال‌های 41 تا 43 بار دیگر روح وحدت و یکدلی در جامعه دمیده شد و همه مردم یکپارچه در برابر رژیم صف‌آرایی کردند.