بهائیت در ایران : به جرأت میتوان گفت یکی از خنده آورترین احکام بهائی ، حکمی است که در خصوص زنا از سوی رهبران این فرقه صادر شده ، می باشد

بهائیت در ایران: دین اسلام همواره به پیروی از حقیقت، جستجو و تحقیق در اصل دین سفارش می‌کند بطوری که آیات بسیاری از قرآن به این مطلب دلالت دارد و از تقلید کورکورانه در اصل دین نهی کرده است. به طور مثال خداوند متعال فرموده است: «وَلَا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولَٰئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا؛(اسراء/36)و از آنچه به آن آگاهی نداری، پیروی مکن؛ چرا که گوش و چشم و دل، همه مسئولند». سران بهائی نیز به تقلید از اسلام بارها مسئله‌ی جستجو و کاوش در مسائل دینی را ذکر کرده‌اند، بطور مثال عبدالبهاء دراین‌باره می‌گوید: «نفوسی که منصفند، فحص می‌کنند، تحقیق و تدقیق می‌کنند؛ همان فحص و تدقیق سبب هدایت آنها می‌شود».(1)حال سؤال اینجاست که اگر شخص بهائی به سخن پیشوای خود عمل کرده و در مسائل اعتقادی خود جستجو و تحقیق کند و به بطلان این آئین پی ببرد و به دنبال حقیقت برود، چه سرنوشتی در انتظار او خواهد بود و بهائیان و سرانشان با او چگونه رفتار می‌کنند؟

بهائیت در ایران :  علی محمد باب در حکمی که در بیان صادر کرده دو چیز را زیر پا گذاشته است: 1- غیرت که یک چیز ذاتی در وجود مرد است و وقتی زنی از طریق شوهرش بچه دار نمی شود می تواند از طریق مرد دیگر بچه دار شود و در اینجا شوهر آن زن باید غیرت خود را کنار گذاشته تا بتواند صاحب فرزند شود.

بهائیت در ایران :  یکی از احکام حسینعلی نوری حرام دانستن بوسیدن دست است. احتمال می رود که علت این حکم، کمرنگ کردن احترام و دست بوسی نسبت به علمای اسلام باشد، زیرا فرزند حسینعلی یعنی عباس افندی خود از حکم پدر تخطی کرده و اجازه داده که پیروان دستش را ببوسند.