بهائیت در ایران : هفته گذشته بود مطلبی با عنوان " مهمترین ضربه را چه کسی به بهائیت وارد کرد " ،  را از تلاش قابل تحسین صدر اعظم امیر کبیر در مقابله با فرقه ضاله بهائیت در پایگاه درج نمودیم .  ادعای جدید مبلّغان بهائی، با استدلال به کتاب «ظهورالحق» بر این است که ،  امیرکبیر پیش از شهادت، از سرکوب بابیان پشیمان شده بود. اما جالب است بدانیم که مستند این ادعا، تنها در کتُب مبلّغان بهائی ذکر شده که بطلان آن واضح است. بعلاوه آن‌که کدام عقلی خواهد پذیرفت که میهن‌پرستی چون امیرکبیر، از سرکوب عوامل نابودی کشور و قتل خود ، پشیمان گردد؟! امیری که حاضر نشد برای بقاء در پست  با بیگانگان معامله کند . و شاید به جرأت باید گفت در مقطع زمانی صدارت امیر بود که ایران در مقابل مدیریت نظام قاجار توسط دو سفارت خانه روس و انگلیس ایستاد .

کوتاه خواندنی :

بهائیت در ایران : بهائیان با استدلال به روایتی، مدعی‌اند مقصود از "ب" در حروف «ابجد»، پیامبرخوانده‌ی آنان (بهاءالله) است. این ادعا در حالی مطرح می‌شود که آنان به جای ارائه‌ی دلیل، تنها به سوءاستفاده از این تشابه لقب بسنده کرده‌اند. بعلاوه آن‌که لقب بهاء که پیامبرخوانده‌ی بهائیان بر روی خود نهاد، تنها با هدف ابراز خوش‌خدمتی‌اش به امپراطوری روس بوده است.

کوتاه و خواندنی :

بهائیت در ایران : تلاش مبلغین بهائی این است که در حوزه معرفی شخصیت جناب علی محمد روان پریش بگویند که او علم لدنی داشته است .  بعبارت دیگر برای تکمیل پروسه معرفی علی محمد به مناصب مورد ادعایش وجود علم لدنی ( علم الهی ) یک عنصر مهم بوده و هست . ما تا بحال موارد متعددی  مطلب از چگونگی فرا گیری علوم نیم بند از این روانپریش را در پایگاه درج نمودیم . اما مطلب ذیل  بدلیل استناد به منابع تاریخی بهائیت قابل تامل است . گرچه مبلغین باز ساز خود را میزنند .

بهائیت در ایران : تا کنون چندین مطلب در حوزه تحری حقیقت ادعائی فرقه بهائیت در پایگاه درج نمودیم اما بدلیل تو خالی بودن این ادعا دائما مطالب جدیدی به ذهن میرسد که انعکاس آن خالی از فایده نخواهد بود .