بهائیت در ایران : فرقه بهائیت بر اساس یک هدف ظاهرى و نیز یک هدف باطنى تشکیل شده است. هدف ظاهرى بهائیت عبارت است از جنگ با شرک و بت پرستى، ولى واقعیت بهائیت، چه از جهت فکرى و چه عملى، این هدف را تأیید نمى کند، بلکه هدف باطنى و پنهان آنها، خدمت به فراماسونرى و امپریالیسم جهانى است، که این اصل، محور تمام تلاش هاى بهائیت از زمان ظهور تا به امروز است، و آن هدف ظاهرى را فقط براى اغوا و گمراه کردن ساده لوحان و عوام الناس وبنا به بیان پیامبر خوانده بهائیت اغنام الله ( گوسفندان ) قرار داده‎ اند.(1)

بهائیت در ایران : الوهیت و چگونگی اعتقاد به خدا در بهائیت هر انسانی بر اساس فطرت و وجدان پاک خود می یابد که خودش مخلوق است و آفریدگار او هیچ شباهت و سنخیتی با او ندارد. پیامبران الهی نیز همنوا با این ندای فطری و برای تکمیل معارف الهی بشر همواره اساس دعوت خویش را بر مبنای توحید و پرستش خدای یگانه قرار داده اند. به عبارت دیگر اصل بنیادین لا اله الا الله پایه همه ادیان الهی است. مبارزه با شرک و بت پرستی به هر شکلی و دعوت به سوی بندگی و عبودیت خالق جهان سرلوحه رسالت همه پیامبران الهی بوده است. اولین کلامی که از سوی پیامبر گرامی اسلام برای دعوت مردم اعلام شد این عبارت بود: قُولُوا لا اِلهَ اِلا اللهَ تُفلِحلوا بگویید هیچ معبودی جز خدای یگانه وجود ندارد تا رستگار شوید

بهائیت در ایران : صرف‌نظر از اعتراف بهائیت به اشتراک اصل اُلفت و محبّت در میان ادیان الهی و همچنین نقض این شعار در این فرقه؛ بهائیت منطق خود را بر آن استوار می‌داند که اگر دین سبب هرگونه نزاع شود، نبودش بهتر است. این در حالیست که پیامبران الهی (علیهم السلام) در کنار دعوت به الفت و محبّت، همواره در برابر طاغوت و هر جریان ظالمانه‌ای قیام کرده‌اند.

بهائیت در ایران : پیامبرخوانده‌ی بهائیت در راستای مقابله با انقلاب‌های مردمی بر علیه ستمگران، آزادی‌خواهی را به آتش فتنه‌ای خاموش‌نشدنی تشبیه و با حیوانی و فریب‌کارانه برشمردن آن، آن را مایه‌ی خروج انسان از دایره‌ی ادب دانسته است. اما در عین حال وی، پیروی از احکام بی‌بند و بار مسلک خود را مصداق آزادی واقعی معرفی کرده است.