بهائیت در ایران : پیامبرخوانده‌ی بهائیت در کتاب اقدس، نسخ یکی از احکام باب (مبنی بر مجازات نوزده مثقال طلا برای ناراحت کردن اشخاص) را اعلام کرده است. اما به راستی چگونه علی‌محمد بابی که ضمن فحاشی‌های فراوان دستور به قتل‌عام تمام مخالفین خود را داده بود، از ناراحت شدن ایشان ابایی نداشت؟! و پیامبرخوانده‌ی بهائی که تا به کجا از اباحه‌گری باب پیشی گرفت؟!

بهائیت در ایران : پیشوایان بهائی بر خلاف عمل خود، بر حرمت تقیه در بهائیت تأکید کرده‌اند. مبلّغان بهائی نیز در توجیه این رفتار دوگانه، از ساخت مقبره‌ی باب توسط عبدالبهاء، به عنوان سندی بر عدم تقیه‌ی پیشوایان خود یاد کردند. این در حالیست که اولاً: این مقبره توسط شوقی افندی ساخته شده ثانیاً: اسناد غیرقابل انکاری از تقیه‌ی پیشوایان بهائی وجود دارد.

بهائیت در ایران : مبلّغان بهائیت، در توجیه گفتار توهین‌آمیز پیامبرخوانده‌ی در خصوص مردم سوریه که در تضاد با آموزه‌ی وحدت عالم انسانی در بهائیت است، شکل‌گیری امثال داعش در آینده‌ی سوریه را دلیل این حکم دانستند. اما در پاسخ به این ادعا باید پرسید که آیا وظیفه‌ی پیامبران الهی، تربیت نسل بشری است و یا توهین و کنار زدن آن‌ها؟!

شهروندانی که همسو با دشمنان ایران زمین در تحولات سیلسی اجتماعی مشارکتی ندارند اما مطالبه دارند

بهائیت در ایران : بهاییت یک دین نیست. بلکه یک حزب سیاسی وابسته به استعمار است. سراسر تاریخ این جریان، لبریز از خیانت به ایران و اسلام است. سران بهاییت، چنان خیانتکارند که احمد جمال پاشا (فرمانده نیروی دریایی امپراتوری عثمانی و فرمانروای شامات) برنامه داشت که به تقاص همه خیانت‌ها و خباثت‌ها، سران بهایی را به صلیب بکشد.