بهائیت در ایران : از زمان ظهور و بروز جریان ضاله بابیت و بهائیت یک رابطه تنگاتنگی بین ایندو وجود داشته است .مطالب متعددی از ارتباط جریان بهائیت با رژیم اشغالگر قدس که نماد یهود را به دوش می کشد وجود داشته که در اسناد تاریخی هم موئجود است . گروندگان به بابیت و بهائیت از مردمی با گرایشات یهودی بودند . واساسا برخی متفکران وپژوهشگران معتقدند که این یهودیان بودند که در رژیم قجر و بعدها پهلوی اول و دوم موجب ماندگاری تفکر ضاله بابیت و بهائیت بودند .

بهائیت در ایران : سوال همیشگی مردم مسلمان چه شیعه و چه سنی در حوزه رژیم اشغالگر قدس این بوده و هست که براستی صهیونیستها که جناح افراطی یهودی بودند و توهم حکومت نیل تا فرات را داشته و دارند چگونه در سرزمین فلسطین استقرار پیدا کردند .  به نقشه بالا بدقت بنگرید از زمان حضور صهیونیستها در سرزمین اشغالی تا سال 2020 روند اشغال کاملا مشخص شده است . در مجموع عواملی که در استقرار رژیم صهیونیستی در فلسطین موثر بوده اند نام فرقه ضاله بهائیت خصوصا شخص عبدالبها (عباس افندی ) کمتر ذکر میگردد .

بهائیت در ایران : تاریخ به خوبی نشان داده، بهائیتی که همواره ندای مظلومیت سر می‌دهد، هرگاه که قدرت یافته، از هیچ ظلم و ستمی برعلیه مردم دریغ نکرده است. بهائیتی که مظلومیت را یکی از راهبردهای خود برشمرده و حتی دفاع از خود در برابر ظالمین را ناپسند و مذموم معرفی کرده، در عمل نشان داده که در ظلم و ستم، از جانیان بزرگ تاریخ چیزی کم ندارد.

اخبار اینروزهای سایتهای بهائی ومنتصب به بهائیت سراسر مظلوم نمائی از بهائیان میباشد . این سایتها با تمام توان و حمایتی که از سوی شبکه های رسانه ای همچون بی بی سی و رادیو فردا و .... میشوند تلاش دارند با غوغا سالاری چنان از ایران سیاه نمائی نمایند ، که به مخاطبین القاء کنند در ایران جز ظلم به بهائیان اتفاق دیگری نمی افتد . اما فراموش کرده اند که همین نحله ضاله بهائیت بود که با رهنمود بهائیان که از سرویس انگلیس دریافت میکردند چنان رژیم پهلوی خصوصا پهلوی دوم را در سیطره خود داشتنند تا جائیکه شاید به جرات بتوان گفت خصوصی ترین رفتار شاه هم توسط همین عناصر دیکته میشد .

بهائیت در ایران : جمع آوری از  محسن مهاجر

از زمان پیدایش آئین بهائی تاکنون، آموزه‌های این نحله‌ی فکری همواره در معرض نقد و انتقاد قرار داشته و اعتراضات گوناگونی به آن وارد شده‌است.

علمای مسلمان و مسیحی[1] و بطور کلی طرف‌داران ادیان الهی با نگارش کتاب‌های مختلف، بیشترین اعتراض را به مشروعیت و آموزه‌های آئین بهائی که خود را تکامل‌یافته اسلام و ادیان الهی می‌داند وارد آورده‌اند. علاوه‌بر طرف‌داران ادیان توحیدی و اندیشمندان مذهبی، بهائیت مورد نقد نویسندگان و اندیشمندان غیرالهی نیز قرار گرفته و هر یک از منظری خاص آموزه‌های این آیین ایرانی نوظهور را به باد انتقاد گرفته و اعتراضات جدی به آن وارد آورده‌اند.