بهائیت در ایران :  شیطان در فرقه‌ی بهائیت، دارای معنایی مبهم در مقایسه با تفسیر روشن اسلام از شیطان و ابلیس است. بهائیان با آن‌که در ظاهر، اسلام را آیینی الهی و کتاب قرآن را نازل شده از جانب خداوند متعال می‌دانند،[1] اما منکر تفسیر صریح اسلام از وجود ابلیس گشته‌اند. که البته این مهم با توجه به نگاه فرقه ضاله بهائیت به اسلام  دور از انتظار نیست .

 بهائیت در ایران :  پهلوی‌ها خصوصا پهلوی دوم تشکیلات بهائیت مال خود کرده و علاوه بر اینکه دست آنها را در ثروت اندوزی  و ترویج بهائیت باز گذاشت و آنها را در ارکان مهم حکومتی وارد کرد عناصر این فرقه را  برای مقابله با نیروهای انقلابی مناسب می‌دانستند . بهائیان در دوران حکومت پهلوی، امتیازهای بسیاری نظیر حمایت‌های سیاسی، تشکیلاتی و مالی، استخدام در امور دولتی و کسب پست‌های حساس و... را نصیب خود کرده که سبب رونق فعالیّت آن‌ها گشته بود.[1]

بهائیت در ایران برداشت شده از پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب :  یکی از مهمترین تعالیم دوازده‌گانه‌ی بهائیت، تعلیم «تحرّی حقیقت»[1]، به معنای حق جویی و دوری از تقلید است. بهائیان معتقدند که هر فردی که به بلوغ رسید باید تفحص کند و جویای حقیقت باشد. لذا با توجه به این تعلیم، نباید برای هیچ شخصی، تحرّی حقیقت ممنوع باشد.