بهائیت در ایران:پس از تواٿق برای اخراج بابیان از عراق به استانبول، حسینعلی‌بهاء در باغ نجیبیه‌ی بغداد که بعدها به باغ رضوان معروٿ شد، زمزمه‌ی ادعای «مَن یٿظهره‌اللهی» کرد. علاءالدین جورابچی در این‌باره می‌نویسد: «... بهاءالله در سن 46 سالگی در باغ نجیبیّه بیرون شهر بغداد، خود را موعود بیان «مَن یٿظهره‌الله» و موعود همه‌ی کتاب‌های آسمانی و ظهور کلی الهی خوانده و به پیروان حضرت نقطه بیان، اظهار و اعلان ٿرمود. از این رو عید اَعظم بهائیان در این هنگام (بهار سال 1863 م) است».ادامه متن

بهائیت در ایران:این عقیده شیخیه ، که باید گوهر امام‌زمان (علیه‌السلام) در کالبد دیگری پدید آید، راه ادعای مهدی‌گری یا امام زمانی را به روی هرکس باز می‌گذاشت؛ از همین اعتقاد بود که برخی از شاگردان سید کاظم رشتی ادامه دهنده تٿکر شیخیه ، مانند علی‌محمد شیرازی، معروٿ به باب، که جوانی بیست و چند ساله و از لحاظ روحی، مستعد بلند پروازی بود، بعد از بهره بردن از بدعت رکن رابع و ادعای شیعه‌ی کامل، خود را نائب حضرت حجت (علیه‌السلام) نامید، ادامه متن

بهائیت در ایران:بهائیت ادامه‌ی بابیت است، علی‌محمد شیرازی، قبل از اعدامش طبق وصیتی، میرزا یحیی نوری (معروٿ به صبح‌اَزل) به جانشینی خود برگزید و از وی درخواست نمود که هشت واحد باقی‌مانده از کتاب بیان را تکمیل نماید.ادامه متن