بهائیت در ایران : هر از چند گاهی فرقه بهائیت  تبلیغات گسترده خود درباره مقام زن را با استفاده از فضاهای پیش آمده در جوامع مختلف تکرار میکند . آری تبلیغات، چون تساوی حقوق زن و مرد حداقل در بهائیت در حد یک شعار باقی مانده است و تنها جایگاهش در این گروهک، ابزار دست سران شدن است. تساوی زن و مرد نیز یکی از شعارهای دوزاده گانه بهائیت که مانند بقیه آنها تنها جنبه تبلیغات دارد و و هر جا که لازم باشد، با توجیه و ... نقض می‌شود.

بهائیت در ایران : از حدود پانصد سال پيش سلطه بر کشورها از طريق حضور فيزيکى مهاجمين در سرزمين هدف با استفاده از توان نظامی و صرف هزينه‌های بسيار سنگين لشکرکشی و جنگ مستقيم انجام می‌شد و در ادامه نيز با حکمرانی مستقيم کشور استعمارگر، شيوه «استعمار کهن» رقم می‌خورد.

بهائیت در ایران : ازدواج‌های تشکیلاتی امری مرسوم در بین گروهک‌ها و طیف‌های مختلف ضد انقلاب بوده است. جوانانی که فریب شعارهای پوچ و توخالی و وعده و وعیدهای دروغین سرکردگان این گروهک‌ها را خورده و جذب آنان شده‌اند، پس از ورود به تشکیلات متوجه این موضوع می‌شوند که این گروهک‌ها توسط عده‌ای منفعت‌طلب و سوء استفاده‌گر اداره می‌شود که نه تنها دلشان برای مردم این سرزمین نمی‌سوزد بلکه از به اصطلاح مبارزه‌شان با نظام اسلامی و مردم ایران تنها دنبال پر کردن جیب خود و پرداختن به عیش و نوش‌ها و شهوترانی‌هایشان در اروپا و آمریکا هستند. لذا آن‌ها نیز به تکاپو می‌افتند هر چه زودتر خود را از حالت ابزار بودن در دستان سران خارج کرده و به نوعی به جمع دستوردهندگان درآیند.

فرقه پژوهی : در شرایط سخت اقتصادی مردم ایران و البته برخی از پیروان آئین بهائی ، سران بهائی در کشور که مدعی محرومیت از کار و کسب درآمد بهائیان هستند، از زندگی متمولانه و اشرافی برخوردارند. سران بهائی در داخل کشور به تبلیغ بهائیت و البته قاچاق و فعالیت‌های غیرقانونی سیاسی و اقتصادی مشغولند و در خارج کشور با حربه‌ی مظلوم‌نمایی به دنبال افزایش فشار بر مردم کشور هستند.

نکته :

بهائیت در ایران : همه میدانیم ضرب المثل «یکی به نعل میزنه یکی به میخ» در مورد فردی بکار میرود که دو پهلو و دوجور حرف میزند.

کوتاه وخواندنی :

بهائیت در ایران : از قدیم گفته اند یا رومی روم باش یا زنگی زنگ. آدم بالاخره یا این سمت جوی هست یا آن سمت. همه ما افرادی را دیده ایم که متناسب با موقعیت، نظرشان تغییر میکند، استدلالشان عوض میشود و خود را به حق میدانند. این افراد شاید معرکه گیر خوبی باشند اما در نهایت سخنشان به دل انسانهای آزاده و آگاه نمی نشیند؛ چرا که یکرنگی و صداقت در رفتار و سخنانشان نیست.