بهائیت در ایران: " امشی بحشرات بهائی" نام کتابی است که توسط سید محمد مهدی مرتضوی لنگرودی در سال 1343 به زیور طبع آراسته شده است.هدف از تألیف این کتاب آنگونه که مولف محترم می گوید روشنگری جوانان روشنفکری که در مرام بهائیت به سر می برند و از فریب خوردگان این فرقه ضاله می باشند، بوده است.

بهائیت در ایران : خبرگزاری تسنیم در یادداشتی به قلم محمدحسین نجاری به چگونگی ایجاد فرقه شیخیه، رهبران و انشعابات آن پرداخته است.

در مطالب پیشین توضیحات مقدّماتی پیرامون فرقه‌سازی یهودیان افراطی در میان شیعیان  و اهدافی که از این قبیل اقدامات دنبال می‌شود ، ارائه شد. از این پس در قالب پرونده «پیش قراولان صهیون» و در روزهای یکشنبه فرقه‌های به ظاهر دینی و و در روزهای چهارشنبه عرفان‌های نوظهور را مورد بررسی و ارزیابی قرار خواهیم داد و در ذیل این بررسی‌ها، پیرامون ارتباطات و وابستگی‌های رهبران این جریان‌های منحرف با صهیونیسم سخن خواهیم گفت. لازم به ذکر است که در بررسی فرقه‌های به ظاهر دینی، با توجّه به آنکه فرقه شیخیّه نقطه آغازین ایجاد انحراف در میان شیعیان طی دو قرن اخیر محسوب می‌شود، در یادداشت‌های مربوط به روزهای یکشنبه، ابتدا فرقه شیخیّه را مورد بررسی قرار می‌دهیم و سپس چگونگی پیدایش بابیّه و بهائیّه را از درون شیخیّه تبیین خواهیم کرد.

مربی بهایی فعال در فوتبال ایران باید با حضور در کمیته اخلاق ابهامات را روشن کند. این مربی متهم است به این که از فعالیت های مخفی پسرش که برای فرقه ضاله تبلیغ می کند، خبر دارد!

بهائیت در ایران : سریال متوالی مظلوم نماهای واماندگان از هدایت و خود شیفتگان بهائیت به ایستگاهی دیگر رسیده است ایستگاه سو استفاده از گورهای مردگان !

شنیدم که دستگاه سخن پراکنی آمریکا شبانی این سفله پروری را در دست دارد و با انتشار یک به اصطلاح گزارش و علم کردن مردگان بهائی به دنبال آن است که تخم لق در دهان آنها بشکند و به جهت سالوس صفتیشان آنها را اندکی نوازش کند.

تخلف مدیران بهائیی شرکت آچیلان دُر

بهائیت در ایران : با توجه به جمعیت کم بهائیان در ایران اکثریت اینها یکبار به زندان نرفته اند و با بهائیانی که جرم مرتکب شده اند مانند سایر افرادی که تخلف کرده اند برخورد شده است. در سال های نه چندان دور کارخانه آچیلان دُر که به یک خانواده بهایی تعلق داشت بخاطر تخلفات امنیتی و اقتصادی من جمله فرار مالیاتی مورد پیگرد قضایی قرار گرفت و در نهایت این کارخانه تعطیل گردید.

یکی از روش های تبلیغاتی فرقه های ضاله در ایران مظلوم نمایی و ادعای واهی تظلم خواهی است. برخورد با تخلف پیروان فرقه ها از طرف نظام مقدس جمهوری اسلامی محملی شده برای تبلیغات گسترده دشمنان و تحت فشار قرار دادن کشور.

در این بین فرقه ضاله بهائیت با حمایت دول استعماری و داعیه داران حقوق بشر ـ که خود بزرگ ترین ناقضین حقوق بشرند ـ همواره بیشترین و بلند ترین فریاد ها را در این زمینه سر داده اند.

بعد از پیروزی شکوهمند جمهوری اسلامی و انزوای فرقه جعلی بهائیت که سهم بزرگی در روی کار آمدن رضاخان و حکومت پهلوی داشت و با همکاری با حکومت مفسد پهلوی در تعرض به جان و مال مسلمانان از هیچ تلاشی فروگذار نمی کرد، با رحمت اسلامی  نظام، شهروندان بهایی در کنار بقیه ایرانیان به زندگی خویش ادامه دادند.

البته در این بین بهائیانی هم بوده و هستند که مانند بقیه انسان ها پا از گلیم حقوق خویش فراتر گذاشته و مرتکب تخلفات و جرائمی می گردند. بی شک انتظار گارانتی و تبعیض برای برخورد با آنان انتظار بی جایی است.

نمی توان به صرف اینکه شخصی بهایی است از تخلفات او صرف نظر نمود. همه افراد و گروه ها در مقابل قانون یکسان هستند و باید با تخلفات آنان به شدت برخورد نمود.

هیچ کس نمی تواند ادعا کند که قوه قضائیه به صرف اینکه یک نفر بهائی بوده او را دستگیر، محاکمه، زندانی و محروم از حقوق شهروندی نموده است.

جمعیت بهائیان در ایران بسیار اندک و ناچیز است اما اکثریت قریب به اتفاق همین جمعیت اندک برای یک بار هم به زندان نرفته اند.

بله، بهائیانی هم بوده اند که به جرم سرقت، ظلم، تعدی و تجاوز، فحشا و منکر، برهم زدن نظم عمومی و امنیت کشور، جاسوسی و سایر جرائم در چنگال عدالت گرفتار شده اند که این هیچ ارتباطی با بهائی بودن آنان ندارد کما اینکه هر شخص دیگری با هر اعتقادی حتی اسلام هم با این جرائم گرفتار خواهد شد.

در سال های نه چندان دور کارخانه آچیلان دُر که به یک خانواده بهایی تعلق داشت بخاطر تخلفات امنیتی و اقتصادی من جمله فرار مالیاتی مورد پیگرد قضایی قرار گرفت و در نهایت این کارخانه تعطیل گردید. برخی از شرکاء به خارج از ایران متواری گردیدند و برخی به زندان افتادند. اما بعد از گذشت مدتی از زمان زندان با رأفت نظام مقدس جمهوری اسلامی بصورت مشروط آزاد گردیدند.

اما بعد از آزادی با سرعت بیشتری در قالب چند کارخانه و شرکت مثل تانیش دُر، آلپا دُر و مهاد صنعت به فعالیت های خویش ادامه داده و با زد و بند شانه از پرداخت مالیات خالی نمودند.

جالب اینکه با سوء استفاده از فضای تبلیغات ضد حقوق بشری در ایران نه تنها به تذکرات مسئولین امر توجه ننموده حتی از حکم احضار قوه قضائیه نیز تمکین ننمودند.

در همین راستا یکی از آنان متواری و دیگری نیز با تردد با کارت جعلی در صدد فرار از چنگال عدالت بود که دستگیر گردید.

لازم به ذکر است که دستگیری مدیر عامل آچیلان دُر برای گذراندن یک سال باقی مانده از حبس خویش است که از پرونده قبلی برجای مانده بود.

و باز همان داستان تکراری تظلم، داد خواهی، بوق و کرنا و حقوق بشر و ....

امیدواریم قوه قضائیه هیچ گاه مرعوب هیاهوی رسانه ای نگشته و با قدرت و صلابت با تمامی تخلفات برخورد نماید.

کشف حجاب از زنان مسلمان  و انهدام وجدان مشترک اسلامی، واقعیت تردیدناپذیر تاریخی است که از دیرباز مورد توجه جدی استعمار جهانی بوده است. از سال های دور کوشش های فراوانی شده است تا زمینه های روانی، فرهنگی و اجتماعی گریز از ارزش های اسلامی ایجاد شود. پیدایش مسلک بابیگری در یاران نیز همین مقصود را تعقیب می کند. این نوشتار شخصیت زنان بهایی را که زمینه ساز و مجری توطئه کشف حجاب در ایران بودند، مورد بررسی قرار می دهد.

مدیران فرهنگی و امنیتی بدقت بخوانند

بهائیت در ایران : تبلیغات در بهائیت از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار است به گونه ای که اگر تبلیغ را از این تشکیلات جدا کنید، رگ حیات بهائیت خشکیده می شود. برای مثال در پیام بیت العدل در 26 ژوئن سال 2006، شدیداً تاکید به تبلیغ شده و تا آنجا پیش رفته که به اعضای بهائی گوشزد می کند «.. اگر در تبلیغ سستی کنید رگ حیات تشکیلات قطع می شود در هر صورت باید تبلیغ کرد ولی با سیاست، اگر تبلیغ آشکار ممکن نشد در پنهان به جذب بپردازید...».

 کوتاه وخواندنی

بهائیت در ایران : رهبران فرقه‌ی بهائی در حکمی، کتمان یا پنهان داشتن عقیده ( تقیه در اسلام ) (1) را بر پیروان این فرقه حرام اعلام کرده و پیروان بهائیت، در همه حال و بدون هیچ استثنایی ملزم به ابراز عقیده‌ی خود هستند. شوقی‌افندی سومین رهبر فرقه‌ی بهائی، حتی در موارد اضطرار نیز، کتمان عقیده را امری مذموم و مخالف مبادی این فرقه می‌داند. وی در این خصوص می‌گوید: «سؤال ثالث در خصوص کتمان عقیده در نقاطی که بهائی غیرموجود معروض بودید. جواب فرمودند کتمان عقیده، حتی در این مورد مذموم و مخالف مبادی این امر است».[2]