بهائیت در ایران : اداره کل پژوهش های اسلامی رسانه در راستای اهداف عالی سازمان صداوسیما،  همواره تلاش می کند تا با رویکردی رسانه ای رخدادهای تاریخی را مورد دقت قرار داده و با ارایه راهبرد ، راهکار و برنامه های رسانه ای نسبت به روشنگری در موضوعات مختلف اقدام نماید.

بهائیت در ایران : «پیش قراولان صهیون» نام پرونده جدید خبرگزاری تسنیم است که جریان‌ها و فرقه‌های بظاهر دینی و همچنین عرفان‌های نوظهور را بررسی می‌کند.

دشمنان حقیقت و آزادگی از نخستین سال‌های ظهور دین مبین اسلام همواره در صدد نابودی این آیین بزرگ بوده و در راه رسیدن به هدف خود، به هر اقدامی دست زده‌اند. یکی از مهم‌ترین این دشمنان، گروهی از یهودیان هستند که در بسیاری از موارد، حتّی مشرکان را برای مبارزه با مسلمانان تحریک کرده و از نخستین سال‌های ظهور اسلام، شیوه‌های نوینی را در جهت نابودی آخرین آیین الهی ابداع کرده‌اند. از میان این شیوه‌ها، می‌توان به جعل و تحریف احادیث اشاره کرد که توسّط افرادی چون کعب الاحبار صورت می‌گرفت. بر کسی پوشیده نیست که دشمنی این گروه از یهودیان که می‌توان از آن‌ها با عنوان «یهودیان افراطی»* یاد کرد، تا کنون نیز ادامه دارد.

بهائیت در ایران : جناب باب این را میدانست که یکی از ویژگی‌های پیامبران و حجج الهی، انتصاب و معرفی ایشان از جانب حجت قبل می‌باشد. اگر این انتصاب برای یک پیامبر اثبات شود، او نیاز به دلیل دیگری برای اثبات حقانیت خود ندارد. [1]

حسینعلی‌نوری، ملقب به بهاءالله، که حدوداً 160 سال پیش ادعای پیامبری کرده و خود را موعود علی‌ محمد شیرازی (باب) خوانده است: « در سن 46 سالگی در باغ نجیبیّه بغداد، خود را موعود بیان (من یظهره الله) و موعود همه‌ی کتاب‌های آسمانی و ظهور کلی الهی خوانده و به پیروان حضرت نقطه بیان، اظهار و اعلان فرمود».[2] حال با توجه به ادعای حسینعلی نوری، لازم است به بررسی دو اشکال اساسی که در ادعای ایشان وجود دارد، بپردازیم.
اشکال اول: حسینعلی نوری، خود را موعود علی محمد باب  خوانده که اعتقادات او باطل و ریشه در یک عملیات پنهان سرویس اطلاعاتی بر علیه دولت وقت ایران دارد . در این مورد بسیار بحث و مطالب متعددی در همین پایگاه و سایر سایتهای مرتبط با فرق ضاله زده شده است پس  ادعاهای او نظیر بابیت، امامت، پیامبری و خدایی، واضح البطلان است.[3] حسینعلی نوری خود را مدعی جانشینی و موعود کسی می‌داند که خود آن شخص، چندین ‌بار از ادعاهای باطلش توبه کرده و طلب عفو نموده است.[4] بنابراین حسینعلی نوری خود را موعود کسی می‌داند که به اعتراف خودش، هیچ‌گونه مشروعیتی ندارد.
اشکال دوم: حال  بر فرض محال که علی ‌محمد باب  شیرازی  و توهمات او را  بپذیریم، نمی‌توان ادعای حسینعلی نوری را (مبنی بر موعود علی‌محمد شیرازی بودن) پذیرفت؛ چرا که علی‌محمد شیرازی (باب)، ظهور موعود خود را بین 1511 تا 2001 سال پس از ظهور خود و تألیف کتاب بیان پیش‌بینی کرده و به آن وعده داده است.[5] بعلاوه آن که علی ‌محمد شیرازی، حکم به طهارت «منی» کرد تا موعودش که قرار است حداکثر تا 2001 سال پس از خودش به وجود بیاید، از پاکی پدید آید.[6] با این حال علی ‌محمد شیرازی، مریدان خود را در این مدت بلا تکلیف نگذاشت و سرپرستی ایشان را به میرزا یحیی صبح‌ازل واگذار کرد.[7]
در نتیجه، حتی در ادبیات باطل بابی هم نمی‌توان جایگاهی برای مقام «من یظهره اللهی» حسینعلی بهاء یافت، چرا که او پیش از حکم به طهارت «منی» توسط باب، به دنیا آمده و بسیار زودتر از آن چه علی ‌محمد شیرازی پیش‌بینی کرده بود (یعنی تنها 13 سال پس از مرگ باب)، ادعای من یظهره اللهی خود را علنی کرده است. بنابراین حتی آن دسته افرادی که معتقد به الهی بودن تعالیم علی‌ محمد شیرازی هستند (تمامی بهائیان)، نمی‌توانند و نباید ادعای پیامبری حسینعلی نوری (بهاءالله) را بپذیرند؛ زیرا ادعای حسینعلی نوری با هیچ‌یک از ملاک‌هایی که علی‌محمد شیرازی برای موعود پس از خود بیان کرده بود، مطابقت ندارد.

پی‌نوشت:

[1]. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، تهران: دارالکتب الاسلامیه، چ 2، 1395 ق، ج 1، ص 222.
[2]. علاءالدین جورابچی، بهاءالله موعود کتاب‌های آسمانی، نسخه الکترونیکی، ص 167.
[3]. سیدحسین‌علی موسوی‌زاده، منادیان تاریکی (افشای باورهای بهائیت)، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، 1392 ش، صص 43-42.
[4]. جهت مطالعه‌ی بیشتر بنگرید به مقاله‌ی: کذب مدعیان استقامت علی‌محمد شیرازی
[5]. علی‌محمد شیرازی، بیان فارسی، نسخه‌ی سایت بیانیک، ص 61.
[6]. همان، ص 126.
[7]. ادوارد برون، مقدمه‌ی نقطة الکاف، نسخه‌ی دیجیتال، ص 23.